BOLZANO.
CORTINA d'AMPEZZO.
dinsdag 3 augustus 2010
zaterdag 31 juli 2010
Blij weerzien met Heleen, Sara, Jo, Loes, Kris en Ludo
verslag van zaterdag 10/07 tot en met woensdag 14/07.
zaterdag 10/07: Riva de Garda - Arco (Ita.)
----------------
's Morgens rond een uur of 9 vertrokken aan het Gardameer en na welgeteld 7 kilometer fietsen in Arco gestopt om een terrasje te doen.
Gezellig dorpje en in een plaatselijk internetcafee het vorige verslag afgemaakt en op mijn blog gezet. 's Avonds uitgeput en in het donker een hotel gaan zoeken. Het had even geduurd eer alles een beetje ordelijk op de computer stond. Was er weer een hele dag zoet mee geweest.
Eigenlijk kost me dit heel veel tijd, werk en moeite en ben ik met zo'n verslagje en het zoeken naar woorden een dag of 2 a 3 mee bezig. Toch doe ik dit graag, .... als ik tenmiste niet met een writers-blo(g)ck zit.
zondag 11/07: Arco
--------------
Uitrusten van de mentale inspanning van gisteren. Aan het zwembad gelegen en wat praten, drinken, eten met de andere gasten.
SPANJE wint het WK voetbal. Doet me plezier.
Een content iemand is vaak voor iets dan tegen iets. Ik probeer geen aandrang te voelen om anderen te bekritiseren of te discrimineren. Ik probeer dan ook negatieve gedachten te vermijden en dus voor mij niet .... JOEPIE, DIE KEZEN, DIE ARROGANTE BUREN UIT HET NOORDEN, DIE REGELNICHTEN, DIE OMHOOG GEVALLEN JANNETTEN, ... HEBBEN HET NIET GEHAALD. SUPER !!!!!
maandag 12/07: Arco - Bolzano (Ita.)
----------------
Lange maar prachtige rit. De eerste 30 km. tamelijk veel klimwerk tot een kilometer of 5 voor Trento. Een mega-afdaling door een tunnel brengt je tot vlak in het centrum.
Van daaruit (Trento ligt aan de voet van de Dolomieten) loopt er dan een bijna biljartvlak fietspad in het dal langs de rivier de Adidge. Een fietspad om duimen en vingers van af te likken.
Dit stukje fietsroutenetwerk in Zuid-Tirol kan elke vergelijking doorstaan met de Limburgse concurrent.
Mooi aangelegd, supergoed bollend wegdek, prima bewegwijzerd, voldoende plaatsen om te verpozen, iets te eten en te drinken en nogmaals en niet te geloven BILJARTVLAK! ... en wind vanachter. Een 5 sterren aanrader.
110 km gefietst tot in Bolzano en erg genoten.
dinsdag 13/07: Bolzano
-------------
Ronddolen in Bolzano. Een tamelijk alledaagse stad zonder veel bezienswaardigheden maar goed weer, crempke eten, pinten drinken. (foto stad - foto's uploaden lukt niet vanuit deze cafee, probeer het later wel)
woensdag 14/07: Bolzano - Cortina d'Ampezzo.
-----------------
Zwaar! Nou moeder!
Niet zo lange rit (65 km) maar van 300 meter naar 1210 meter hoogte fietsen is het niet het meest idyllisch traject dat een mens zich wensen kan.
Het was eigenlijk weer hetzelfde verhaal als van de rit naar Sankt-Moritz in Zwitserland.
Sant-Moritz, Cortina d'Ampezzo; blijkbaar stadjes die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefenen op mensen, reizigers.
Onderweg met een renner meegereden. Een heel moeilijk gesprek want hij sprak alleen Italiaans maar hij deed ongelofelijk veel moeite en ik waarschijnlijk ook want hij bleef honderduit vragen stellen over mijn reis per fiets. Hij gaf niet af, met handen en voeten vragen en uitleggen, 20 km lang.
Creme van een gast, maar erg vermoeiend, mentaal en fysiek.
In tegenstelling tot Sankt-Moritz is Cortina wel aangenaam druk en gezellig.
In een brochure lees ik dat schrijvers en kunstenaars als James Joyce, Ernest Hemingway, Gustav Mahler en Alberto Morovia zich door de charme en schoonheid van de stad en haar omgeving lieten inspireren.
Het geweldige decor, waarin ook de Olympische spelen van '56 werden gehouden, vormde de ideale achtergrond van films zoals 'Pink Panther', 'For your eyes only' en 'Cliffhanger'. (Check, dubbelcheck mijne maat Hans). (2 foto's volgen later)
Later volgt meer. Hieronder al 2 foto's van Plitvice waar ik momenteel vertoef en mijn zusje en haar kroost heb ontmoet.
zaterdag 10/07: Riva de Garda - Arco (Ita.)
----------------
's Morgens rond een uur of 9 vertrokken aan het Gardameer en na welgeteld 7 kilometer fietsen in Arco gestopt om een terrasje te doen.
Gezellig dorpje en in een plaatselijk internetcafee het vorige verslag afgemaakt en op mijn blog gezet. 's Avonds uitgeput en in het donker een hotel gaan zoeken. Het had even geduurd eer alles een beetje ordelijk op de computer stond. Was er weer een hele dag zoet mee geweest.
Eigenlijk kost me dit heel veel tijd, werk en moeite en ben ik met zo'n verslagje en het zoeken naar woorden een dag of 2 a 3 mee bezig. Toch doe ik dit graag, .... als ik tenmiste niet met een writers-blo(g)ck zit.
zondag 11/07: Arco
--------------
Uitrusten van de mentale inspanning van gisteren. Aan het zwembad gelegen en wat praten, drinken, eten met de andere gasten.
SPANJE wint het WK voetbal. Doet me plezier.
Een content iemand is vaak voor iets dan tegen iets. Ik probeer geen aandrang te voelen om anderen te bekritiseren of te discrimineren. Ik probeer dan ook negatieve gedachten te vermijden en dus voor mij niet .... JOEPIE, DIE KEZEN, DIE ARROGANTE BUREN UIT HET NOORDEN, DIE REGELNICHTEN, DIE OMHOOG GEVALLEN JANNETTEN, ... HEBBEN HET NIET GEHAALD. SUPER !!!!!
maandag 12/07: Arco - Bolzano (Ita.)
----------------
Lange maar prachtige rit. De eerste 30 km. tamelijk veel klimwerk tot een kilometer of 5 voor Trento. Een mega-afdaling door een tunnel brengt je tot vlak in het centrum.
Van daaruit (Trento ligt aan de voet van de Dolomieten) loopt er dan een bijna biljartvlak fietspad in het dal langs de rivier de Adidge. Een fietspad om duimen en vingers van af te likken.
Dit stukje fietsroutenetwerk in Zuid-Tirol kan elke vergelijking doorstaan met de Limburgse concurrent.
Mooi aangelegd, supergoed bollend wegdek, prima bewegwijzerd, voldoende plaatsen om te verpozen, iets te eten en te drinken en nogmaals en niet te geloven BILJARTVLAK! ... en wind vanachter. Een 5 sterren aanrader.
110 km gefietst tot in Bolzano en erg genoten.
dinsdag 13/07: Bolzano
-------------
Ronddolen in Bolzano. Een tamelijk alledaagse stad zonder veel bezienswaardigheden maar goed weer, crempke eten, pinten drinken. (foto stad - foto's uploaden lukt niet vanuit deze cafee, probeer het later wel)
woensdag 14/07: Bolzano - Cortina d'Ampezzo.
-----------------
Zwaar! Nou moeder!
Niet zo lange rit (65 km) maar van 300 meter naar 1210 meter hoogte fietsen is het niet het meest idyllisch traject dat een mens zich wensen kan.
Het was eigenlijk weer hetzelfde verhaal als van de rit naar Sankt-Moritz in Zwitserland.
Sant-Moritz, Cortina d'Ampezzo; blijkbaar stadjes die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefenen op mensen, reizigers.
Onderweg met een renner meegereden. Een heel moeilijk gesprek want hij sprak alleen Italiaans maar hij deed ongelofelijk veel moeite en ik waarschijnlijk ook want hij bleef honderduit vragen stellen over mijn reis per fiets. Hij gaf niet af, met handen en voeten vragen en uitleggen, 20 km lang.
Creme van een gast, maar erg vermoeiend, mentaal en fysiek.
In tegenstelling tot Sankt-Moritz is Cortina wel aangenaam druk en gezellig.
In een brochure lees ik dat schrijvers en kunstenaars als James Joyce, Ernest Hemingway, Gustav Mahler en Alberto Morovia zich door de charme en schoonheid van de stad en haar omgeving lieten inspireren.
Het geweldige decor, waarin ook de Olympische spelen van '56 werden gehouden, vormde de ideale achtergrond van films zoals 'Pink Panther', 'For your eyes only' en 'Cliffhanger'. (Check, dubbelcheck mijne maat Hans). (2 foto's volgen later)
Later volgt meer. Hieronder al 2 foto's van Plitvice waar ik momenteel vertoef en mijn zusje en haar kroost heb ontmoet.
zaterdag 10 juli 2010
Buon giorno, scusi, non capisco.
Gisteren heb ik dan uiteindelijk toch een paar foto's op mijn blog kunnen toveren. Hier volgt een verslag van m'n reis en dit van 25 juni t.e.m. vrijdag 09 juli.
Vrijdag 25 juni: 26e dag onderweg: Appenzell (Zwi.)- Vaduz (Liecht.).
----------------
Tot heel laat in de namiddag in een internetcafé geweest om het vorige verslag op de computer te zetten. 't Had weer redelijk wat zweet gekost!
Rond een uur of 6 's avonds nog beslist om te vertrekken. Het was zacht weer, zou wel zien waar ik uitkwam straks.
Een paar uur later 2 hotellekes binnen geweest om te informeren naar een slaapplek voor de nacht maar beiden bleken met 65 en 80euro te ver boven m'n budget te liggen. Ook even bij een motel gestopt waar een kamer slechts 18euro kostte, wat natuurlik super was. Spijtig echter per... uur!
Voortgereden tot het bijna pikkedonker was en met de gedachte aan "wildkamperen in de natuur is geen illusie" (zie "haiku" in vorige verslag), 3 truien aangetrokken, een lange onderbroek, een t-shirt over m'n kletskop getrokken en m'n tent gebruikt als kussen.
Me neergelegd en proberen te slapen.
Geen groot succes zou die nacht blijken. Erg koud tss. de bergen in, klammig, lawaai van de voorbijrazende auto's van de autostrade in de buurt, zere rug,...!
Zaterdag 26 juni: 27 dagen on the road: Vaduz (Liecht.)- Chur (Zwit.).
-----------------
Gisteren laat vertrokken, vandaag heel vroeg 's morgens. Het beetje licht om een uur of 5 was een hele opluchting. Had practisch geen oog dichtgedaan. Slapen op de grond in de natuur blijft voorlopig dan toch een illusie!
Bleek amper 10km van Vaduz, de hoofdstad van Liechtenstein te zijn. 's morgens om half 6 door de verlaten straten van de stad gepeddelt en het nationaal voetbalstadion gaan bezichtigen. Het zullen er me nog niet veel nagedaan hebben rond dat uur peins ik.
Elk nadeel heb zijn voordeel (cfr. Johan Cruyff). In alle vroegte via een prachtig fietspad langs de Rijn 60km afgehaspeld. Vogels fluiten, geen kat op straat, de zon breekt door en warmt u geleidelijk op, langs het water op een bank even genieten van de stilte en de schoonheid om je heen.
Om 10 uur 's morgens aangekomen in Chur, de oudste stad van Zwitserland. Goedkoop backpackershotel gevonden, wel met 12 anderen op de kamer.
Zaterdag 27 juni: Chur (Zwit.).
------------------
Vandaag "gezondigt" en trein genomen naar het skioord Arosa. Een toeristisch uitstapje. Een treinrit van 30km met een hoogteverschil van 1180m. (Chur-560m, Arosa-1740m). In Arosa-dorp nog de kabelbaan genomen en helemaal boven (2657m) een paar duur pinten gedronken en van de zon en prachtige omgeving genoten.
Was wel tamelijk slim geweest en in Arosa aan de terugweg naar Chur begonnen met de fiets. Mooi weer en goed wegdek, bijna geen verkeer, geen ballast aan mijn fiets, 3okm alleen maar naar beneden. Onderweg een paar keer gestopt omdat het anders te vlug gedaan zou zijn.
Op m'n computerke stond: totale afstand = 31,7km, 57min gefietst, 32,4 gemiddelde snelheid, 67,3km/h hoogste snelheid.
De hoogste snelheid heb ik mijn gedacht gehaald in één van de vele tunnels die ik doormocht. Het licht van m'n fiets floept dan aan- rechte weg redelijk steil naar beneden- geen weerstand- en maar vlammen: ZALIG!! EN BIJNA IN M'N BROEK DOEN VAN DE SCHRIK!!
Ik had zo hard gereden dat ik op mijn gemak in de namiddag in Chur tss. een 50-tal Engelsen en Duitsers de match tss. beide teams heb gezien (4-1). Na de match bleef het tamelijk rustig. Duitsland was eigenlijk te goed die dag maar..., d'r moeten camera's komen in de toekomst en nl. voor 2 zaken; bal al dan niet over de doellijn en buitenspel wel of niet. Al de andere zaken zoals overtredingen, penaltys, gele of rode kaarten, elleboogje hier, natrappen daar,... moeten door de scheidsrechter beoordeelt blijven, moeten voer voor discussies blijven!
Maandag 28 juni: 29e dag onderweg: Chur- Preda (Zwit.).
----------------
Heel zware rit voor de boeg. Wilde van Chur naar Sankt-Moritz fietsen. 85Km wat eigenlijk goed te doen is maar met een hoogteverschil van 1210m.
Puffen- forceren- geparkeerd staan- hartritmestoornissen- afstappen- afzien- drukkende hitte- zweet en zonnebrandolie gutsen van mijn hoofd en laten m'n ogen pikken- wat ben ik toch een prutser- wat een rotleven is dit- ik heb een triple op mijn fiets en het haalt niks uit- ... Internet kost hier 5euro/h, anders ging ik nog wel even door!!
Op mijn fiets heb ik een paar stickers geplakt die ooit bij den HUMO zaten: "Ik haat hellingen" en "Deze fiets is van Freddy Dekerpel, afblijven a.u.b.".
Eigenlijk had er moeten staan: "IK HAAT HELLINGEN, MOLSHOPEN, HEUVELS, BERGEN, PIEKEN; WEGEN IN TUNNELS DIE OMHOOG LOPEN,... IK HAAT BIJNA ALLES DAT OMHOOG GAAT".
Eigenlijk had er moeten staan: "DEZE FIETS IS VAN EEN OUWE KNAR VAN 46, NEEM MAAR MEE".
Gisteren reed ik op een bepaald moment 67,3km/h in een tunnel.
Vandaag deed ik er bijna een uur over om uit een 6-km lang zwart gat te geraken. Waggelend als een gans, constant schrik om geraakt te worden door een auto, bus of vrachtwagen; Waanzin.
Na heel de dag klimmen en zwoegen en ocharme 65km ver gestopt in Preda, ongeveer 20km vòòr Sankt-Moritz. Duur hotel en 2 uur in bad gelegen.
Dinsdag 29 juni: 30 dagen op de dool: Preda- Gravedona (Ita.).
----------------
Na nog wat klimmen en dalen en wat voortsukkelen rond de middag in Sankt-Moritz aangekomen. Had ik hiervoor anderhalve dag m'n klos afgedraaid! Schoon streek, prachtige omgeving, maar het dorp is... dikke prul.
Veel chique hotels, veel chique restaurants, heel veel bussen met heelwat minder chique mensen. De enige goede weg is eigenlijk de tegenovergestelde weg van de toeristenbussen.
Wel nog een paar plaatsen gaan bekijken waar in 1928 de Olympische Winterspelen gehouden werden. O.a. het ijshockeystadium in buitenlucht dat nu overwoekerd is met gras en onkruid. Irreeél. En de houten springschans waar de echte waaghalzen van toen vanaf zweefden met hun houten ski's aan. Die mannen waren pas echt gek. Bij zo'n schans kan ik dan gemakkelijk een uur, een paar uur blijven zitten en daar blijven heen kijken.
En ook herrinneringen ophalen aan vroeger toen we met ons ma,pa,kristien en ann in 1974 met de caravan naar Oekraìene (Rusland) trokken om familie van ons moeder te bezoeken. In Tjechie gingen we toen ook al schansen bekijken.
Dat waren tijden, 7 weken onderweg met de caravan in het voormalige Oostblok. 10 Uur stilstaan aan een grens was eerder regel dan uitzondering. 6500km op de kilometriek van de volvo. voor 50 frank had ge toen uitgebreid gegeten en gedronken met 5 man. Als ge dan terug buiten kwam uit het restaurant stonden er 100 mensen naar dat huis op wielen te kijken!
Als ge nu naar zee gaat met enkele kids is dit soms al een hels karwei. Wij waren toen 10, 9 en 7 en bleven braaf achterin zitten... denk ik.
Heb altijd veel gereisd en van een vreemde heb ik het niet. Toen ik voor het eerst een jaar weg ging samen met m'n lief van toen, nam ons vader me eens apart en zei; Ik mag het niet zeggen van ons ma want die is doodongerust maar... ZIE DAT GE WEG ZIJT Hé.
Nog een tiental km voortgefietst en op een bepaald moment gestopt om te kijken waarom al die mensen een foto aan het trekken waren. Was juist een bordje gepasseerd met 1815m op en als ge dan ziet waarom er zoveel foto's genomen worden krijgt ge kouwe rillingen. Hier mag ik met mijn fiets omlaag. Kippenvel
35km constant dalen tot in Chiavenna (1350m lager), daarna nog 40km in licht dalende lijn tot aan Gravedano- Comomeer.
M'n fiets met een gesoldeerd stalen frame met mooie slanke buizen (zoals in het aankoopboekje staat van Fietsen LORET (hup weeral 100euro op m'n rekening)) houdt moeiteloos stand. Deze fiets is voorbereid op lange tochten met veel bagage. NIETS VAN GELOGEN!
De dag was begonnen met puffen en hijgen. Delaatste 80km was naar beneden, gas bijgeven, wind vanachter, prutsers aan de andere kant van de weg die de verkeerde kant oprijden.
120km die dag, totaal na 30 dagen 1430km op het tellerke.
Woensdag 30 juni: Gravedona.
-----------------
Rustdag. Stinkende kleren laten wassen.
Als ge thuis een blog bijhoudt en ge laat de mensen weten dat ge vandaag uw kleren naar de wasserij gebracht hebt is de kans bestaande dat ze u morgen niet meer aanklikken denk ik.
Donderdag 01 juli: Gravedona- Bergamo.
------------------
Aangename rit langs het Comomeer en stuk met boot tot in Lecco.
Vandaaruit nog 35 lastige kilometers tot in Bergamo.
Geen fietspaden, broeiend heet, chaotisch druk verkeer, gat doet nog altijd zeer.
Soms kunt ge gewoon alles op een heel gemakkelijke manier aan, een paar tellen later zit je gewoon in een dipje.
Heel laat in Bergamo aangekomen en triestig.
Heb mijn helm niet op en heb hem ook niet vastgemaakt aan m'n fietstassen. Op zo'n reis hecht ge u heel sterk aan bepaalde dingen en mijn helm is daar één van.
Heb in Lecco pint gedronken aan een tafeltje, op een bank gezeten aan het meer en een krant gekocht. Op één van deze plaatsen heb ik hem vergeten.
Thuis doe ik alles kwijt, hier ben ik eigenlijk 100 keer voorzichtiger.
Vrijdag 02 juli: Bergamo.
----------------
's Morgens de trein genomen naar Lecco met de bedoeling om een verloren voorwerp terug te vinden. Waar ik een pint gedronken had wisten ze van niets, in de krantenwinkel hadden ze hem achter de toonbank liggen! De vrouw was even blij als ik toen ze me zag en ik haar later uitgebreid bedankte. Er zijn van die momenten dat het geluk met u is. Toen ik een foto van haar met de helm wilde maken kwam ik echter tot de conclusie dat ik mijn toestel... vergeten was in het hotel.
Zo'n prul maakt je dag goed. In de voormiddag een paar grote pinten gedronken om dit te vieren, binnenpretjes, mensen bekijken.
Om 4 uur in de namiddag Nederland- Brazilie gezien. In het begin had ik het niet goed door, na een tijd wel. De Brazilianen die in de 1e helft de Hollanders hun broekje hadden moeten laten zakken tot ver onder de enkels (cfr. Flipke) blijken maar 1 supporter te hebben. Half aangeschoten ga ik in discussie met het andere volk in het café, allemaal Wesley Sneyder-fans. (Bergamo ligt 40km boven Milaan waar hij speelt).
Ge ziet die mannen denken, enkele ook zeggen... WAT KOMT DIEJE GAST HIER DOEN, WAT ZIT DIEJE HIER ALLEMAAL TE BROEBELEN!!!!
Toen Wesleyke in de 2e helft 2x scoorde kwamen er een paar voor m'n neus juichen.
Italiaans is een mooie taal en uiteindelijk blijkt m'n italiaans van de avondschool verre van goed genoeg om nog te antwoorden.
SALUT(zelfs geen italiaans), SCUSI, NON CAPISCO, ARREVIDERCI. Met staart tussen de benen.
Zaterdag 03 juli: 33 dagen onderweg: Bergamo- Iseo (Lago d'Iseo).
-----------------
Lange, eenvoudige rit vanuit Bergamo helemaal rond het mooie, rustige Iseo-meer tot in Iseo-dorp.
In het begin van de rit een redelijke pataat gemaakt tegen 25km/h.
Schrikken! Heb ik iets? Is de fiets nog in orde?
Het lijkt allemaal mee te vallen; een pijnlijke schouder en pols en wat schrammen en bloed aan mijn benen. Van één van de voorste fietstassen zijn de bevestigingsstukjes (vindt er geen goed woord voor) die de tas op zijn plaats houden afgescheurd.
's Avonds laat, na een rit van iets meer dan dan 100km een bungaloke gevonden op een camping voor 18euro/nacht. OP 20m van het water. Meer moet dat niet zijn!
Zondag 04 juli: Iseo.
---------------
Rustdag.
Op m'n vrije dag een kleine berg van een kilometer of 6 opgefietst. Was blij dat ik boven was, vroeg me op een bepaald moment af of ik helemaal zot geworden was.
De zware kwetsuren waarbij ik gisteren bij de val enkele liters bloed verloren had zijn wonderbaarlijk genezen.
Maandag 05 juli: 36e dag van huis: Iseo.
----------------
Extra rustdag.
Zo'n goedkoop bungaloke is prima. Wat inkopen doen. Frigo volstoppen met dingen die ge graag eet en drinkt. Praten met Hollanders en Duitsers over voetbal. De krant lezen. De was doen.
Luigi van de camping sprak een paar woorden engels en hij vertelde me dat de Italianen er een mooi woord voor hadden, nl. "LOCOROTONDO". De kunst van het nietsdoen beheersen.
A propos.
Het is al een dag of 3 braderie in Looi, vanavond is het de Nike-classic en vandaag begint het tennistornooi van Laakdal.
Vrijdags Hawaiì-party, zondags mosseldag en Vlaamse avond, donderdag Spaanse avond met tapas, vrijdags disco-night, zondags optredens en grote afscheidsfuif en ook nog alle andere dagen.
Ik zou willen dat ik er een paar dagen kon bij zijn.
Pinten drinken met wat maten, wat zeveren en discusièren, hier en daar een match meepikken en voor iemand supporteren, een finale spelen. Ik doe dat graag.
Dinsdag 06 juli: Iseo- Peschiera (Gardameer).
----------------
Wat een lastige rit. Gisteren bij het bekijken van de route op de kaart had ik helemaal niet de indruk dat het zo zwaar ging worden. Direct bij het vertrek 9km naar omhoog waarna een afdaling. Terug onder opnieuw 12km klimmen en terug naar beneden en opnieuw ne km of 5 naar boven. En 't is 35°. Heel stapsgewijs denken van elke meter, elke 100 meter, elke kiloneter is gewonnen.
Op een bepaald moment haalt een madammeke me in en begint te vertellen. Over haar passie voor het wielrennen, ze organiseert fietstochten en is nu op prospectie- of ik nog langs Sardiniè kom want dan kan ik in haar hotel gratis overnachten- over hoe sterk en moedig ze me vindt om zonder koersfiets en met zoveel bagage zo'n lange tocht te maken- over de liefde en de passie.
Tegen 10 à 11km/h rijden we zo een 20-tal minuten een berg op. Ik totaal over m'n toeren, een rooie kop en zweten als een paard. Zij wild stikulerend, lachend, grapjes makend, met haar pedalen spelend. Op een bepaald moment moet ik toch zeggen dat het te zwaar wordt en dat ik ga lossen.
Ze geeft me nog een duuwke mee en weg is ze. De volgende bocht draait ze zich nog eens om en wuift uit alle macht nog eens naar mij. FORZA-FORZA-BRAVISSIMO.
Als ik weet dat ze me niet meer kan zien stap ik af om een kwartier te recupereren!
Ik heb 5min nodig om m'n doorweekt t-shirt uit te krijgen.
Italianen houden van coureurs. Soms toeteren auto's, een hand wordt opgestoken of ne goeiendag als ze u passeren, toen ik gevallen ben stoptte er direct een man om te vragen of alles in orde was.
Soms zit ge op een terraske en ziet ge na een tijd een groep mensen rond uw fiets staan en hem hevig becommentariéren.
Ik fier als een gieter, hetzelfde gevoel als 36 jaar geleden in Rusland.
Tot in Salo aan het Gardameer gesukkeld en de boot genomen naar de overkant. Vandaar nog een boot tot in Peschiera.
Na 10min Rudy en Stefaan tegengekomen. 2 Maten die met hun gezin een week in een vakantiedorp verblijven aan het Gardameer. Ze hadden wat spullen bij voor nij van thuis en ik kon een paar dagen in hun appartement logeren.
Prettig weerzien, uitgehongerd en dus erg lekker en veel eten gekregen, Holland naar de finale, terraske en ma babbelen.
Woensdag 07 juli: Peschiera
-----------------
Slapen- eten- drinken- zonnen- zwemmen- verwend worden- schrijven- babbelen(was vergeten dat Stefaan dit zo vlot kon)- internethulp- Spanje naar de finale- paar pinten- terrassen- discusieèren-...
Meri Regine, Marleen, Rudy, Stefaan en de kids.
Marleen en Stefaan(broer en zus) ken ik al 40 jaar.
Ik zeg het niet zo graag maar allez na 46 jaar wil ik het toch eens 1 keer zeggen in m'n leven. Stefan was vroeger eigenlijk ne tamelijk goeie voetballer. Hij heeft zelfs een paar jaar bij Beringen gespeeld toen die nog in 2e speelden.
Om een nog mooiere carrieère uit te bouwen miste hij echter een paar dingen;
De inzet en de onverzettelijkheid van David Eens.
Het tor-instinct van Stefan Somers.
De kracht en klasse van Marc Laenen.
De vista en het pitbullachtige van Marc Lodewijckx.
De carrieèreplanning van Thierry Raymaekers.
De sportieviteit en het zelfvertrouwen van... mezelf.
Had hij dit allemaal gehad had ons geboortedorp Hulst na Theo Bens in 1959 misschien een 2e internationaal voortgebracht|
Nee, nee. Waarom dit verhaaltje over hem en voor dat hij begint te zweven?
Een beetje arrogantie is eigenlijk geen slechte eigenschap. Je moet in jezelf geloven en af en toe niet te bescheiden zijn.
Christoffel Columbus, eigenlijk de 1e toerist, moest wel een gezonde dosis hoogmoed en zelfvertrouwen bezitten.
Anders durfde hij er nog niet eens aan te denken, laat staan om te vertrekken en de wereld te gaan ontdekken. Ahum.
Dondedag 08 juli: Peschiera- Riva de Garda.
-----------------
Afscheid genomen van allemaal. Thanks guys.
RUDY,LIENE,IK,STEFAAN,MARLEEN,CAMIE,KOBE,REGINE.
Mooie rit langs de oostkant van het Gardameer. Rustig en genieten.
Heel goedkoop app. gevonden en 2 dagen rondgeslenterd.
Vrijdag 09 juli: Riva de Garda.
----------------
Een paar uur in... café geweest om dit af te krijgen. Bijna een volle dagtaak.
Belzke- Duitsland- Frankrijk- Duitsland- Oostenrijk- Zwitserland- Liechtenstein- Italie ben ik al gepasseerd of toch bijna(Italie).
M'n 2 maten hebben me tot nu toe nog helemaal niet in de steek gelaten!
De volgende weken, maanden hoop ik via Slovenie, Kroatie, Bosnie-Herzegovina, Montenegro, Albanie... Griekenland en Turkije BINNENTEVALLEN.
CIAO, ARREVIDERCI A TUTTI.
Vrijdag 25 juni: 26e dag onderweg: Appenzell (Zwi.)- Vaduz (Liecht.).
----------------
Tot heel laat in de namiddag in een internetcafé geweest om het vorige verslag op de computer te zetten. 't Had weer redelijk wat zweet gekost!
Rond een uur of 6 's avonds nog beslist om te vertrekken. Het was zacht weer, zou wel zien waar ik uitkwam straks.
Een paar uur later 2 hotellekes binnen geweest om te informeren naar een slaapplek voor de nacht maar beiden bleken met 65 en 80euro te ver boven m'n budget te liggen. Ook even bij een motel gestopt waar een kamer slechts 18euro kostte, wat natuurlik super was. Spijtig echter per... uur!
Voortgereden tot het bijna pikkedonker was en met de gedachte aan "wildkamperen in de natuur is geen illusie" (zie "haiku" in vorige verslag), 3 truien aangetrokken, een lange onderbroek, een t-shirt over m'n kletskop getrokken en m'n tent gebruikt als kussen.
Me neergelegd en proberen te slapen.
Geen groot succes zou die nacht blijken. Erg koud tss. de bergen in, klammig, lawaai van de voorbijrazende auto's van de autostrade in de buurt, zere rug,...!
Zaterdag 26 juni: 27 dagen on the road: Vaduz (Liecht.)- Chur (Zwit.).
-----------------
Gisteren laat vertrokken, vandaag heel vroeg 's morgens. Het beetje licht om een uur of 5 was een hele opluchting. Had practisch geen oog dichtgedaan. Slapen op de grond in de natuur blijft voorlopig dan toch een illusie!
Bleek amper 10km van Vaduz, de hoofdstad van Liechtenstein te zijn. 's morgens om half 6 door de verlaten straten van de stad gepeddelt en het nationaal voetbalstadion gaan bezichtigen. Het zullen er me nog niet veel nagedaan hebben rond dat uur peins ik.
Elk nadeel heb zijn voordeel (cfr. Johan Cruyff). In alle vroegte via een prachtig fietspad langs de Rijn 60km afgehaspeld. Vogels fluiten, geen kat op straat, de zon breekt door en warmt u geleidelijk op, langs het water op een bank even genieten van de stilte en de schoonheid om je heen.
Om 10 uur 's morgens aangekomen in Chur, de oudste stad van Zwitserland. Goedkoop backpackershotel gevonden, wel met 12 anderen op de kamer.
Zaterdag 27 juni: Chur (Zwit.).
------------------
Vandaag "gezondigt" en trein genomen naar het skioord Arosa. Een toeristisch uitstapje. Een treinrit van 30km met een hoogteverschil van 1180m. (Chur-560m, Arosa-1740m). In Arosa-dorp nog de kabelbaan genomen en helemaal boven (2657m) een paar duur pinten gedronken en van de zon en prachtige omgeving genoten.
Was wel tamelijk slim geweest en in Arosa aan de terugweg naar Chur begonnen met de fiets. Mooi weer en goed wegdek, bijna geen verkeer, geen ballast aan mijn fiets, 3okm alleen maar naar beneden. Onderweg een paar keer gestopt omdat het anders te vlug gedaan zou zijn.
Op m'n computerke stond: totale afstand = 31,7km, 57min gefietst, 32,4 gemiddelde snelheid, 67,3km/h hoogste snelheid.
De hoogste snelheid heb ik mijn gedacht gehaald in één van de vele tunnels die ik doormocht. Het licht van m'n fiets floept dan aan- rechte weg redelijk steil naar beneden- geen weerstand- en maar vlammen: ZALIG!! EN BIJNA IN M'N BROEK DOEN VAN DE SCHRIK!!
Ik had zo hard gereden dat ik op mijn gemak in de namiddag in Chur tss. een 50-tal Engelsen en Duitsers de match tss. beide teams heb gezien (4-1). Na de match bleef het tamelijk rustig. Duitsland was eigenlijk te goed die dag maar..., d'r moeten camera's komen in de toekomst en nl. voor 2 zaken; bal al dan niet over de doellijn en buitenspel wel of niet. Al de andere zaken zoals overtredingen, penaltys, gele of rode kaarten, elleboogje hier, natrappen daar,... moeten door de scheidsrechter beoordeelt blijven, moeten voer voor discussies blijven!
Maandag 28 juni: 29e dag onderweg: Chur- Preda (Zwit.).
----------------
Heel zware rit voor de boeg. Wilde van Chur naar Sankt-Moritz fietsen. 85Km wat eigenlijk goed te doen is maar met een hoogteverschil van 1210m.
Puffen- forceren- geparkeerd staan- hartritmestoornissen- afstappen- afzien- drukkende hitte- zweet en zonnebrandolie gutsen van mijn hoofd en laten m'n ogen pikken- wat ben ik toch een prutser- wat een rotleven is dit- ik heb een triple op mijn fiets en het haalt niks uit- ... Internet kost hier 5euro/h, anders ging ik nog wel even door!!
Op mijn fiets heb ik een paar stickers geplakt die ooit bij den HUMO zaten: "Ik haat hellingen" en "Deze fiets is van Freddy Dekerpel, afblijven a.u.b.".
Eigenlijk had er moeten staan: "IK HAAT HELLINGEN, MOLSHOPEN, HEUVELS, BERGEN, PIEKEN; WEGEN IN TUNNELS DIE OMHOOG LOPEN,... IK HAAT BIJNA ALLES DAT OMHOOG GAAT".
Eigenlijk had er moeten staan: "DEZE FIETS IS VAN EEN OUWE KNAR VAN 46, NEEM MAAR MEE".
Gisteren reed ik op een bepaald moment 67,3km/h in een tunnel.
Vandaag deed ik er bijna een uur over om uit een 6-km lang zwart gat te geraken. Waggelend als een gans, constant schrik om geraakt te worden door een auto, bus of vrachtwagen; Waanzin.
Na heel de dag klimmen en zwoegen en ocharme 65km ver gestopt in Preda, ongeveer 20km vòòr Sankt-Moritz. Duur hotel en 2 uur in bad gelegen.
Dinsdag 29 juni: 30 dagen op de dool: Preda- Gravedona (Ita.).
----------------
Na nog wat klimmen en dalen en wat voortsukkelen rond de middag in Sankt-Moritz aangekomen. Had ik hiervoor anderhalve dag m'n klos afgedraaid! Schoon streek, prachtige omgeving, maar het dorp is... dikke prul.
Veel chique hotels, veel chique restaurants, heel veel bussen met heelwat minder chique mensen. De enige goede weg is eigenlijk de tegenovergestelde weg van de toeristenbussen.
Wel nog een paar plaatsen gaan bekijken waar in 1928 de Olympische Winterspelen gehouden werden. O.a. het ijshockeystadium in buitenlucht dat nu overwoekerd is met gras en onkruid. Irreeél. En de houten springschans waar de echte waaghalzen van toen vanaf zweefden met hun houten ski's aan. Die mannen waren pas echt gek. Bij zo'n schans kan ik dan gemakkelijk een uur, een paar uur blijven zitten en daar blijven heen kijken.
En ook herrinneringen ophalen aan vroeger toen we met ons ma,pa,kristien en ann in 1974 met de caravan naar Oekraìene (Rusland) trokken om familie van ons moeder te bezoeken. In Tjechie gingen we toen ook al schansen bekijken.
Dat waren tijden, 7 weken onderweg met de caravan in het voormalige Oostblok. 10 Uur stilstaan aan een grens was eerder regel dan uitzondering. 6500km op de kilometriek van de volvo. voor 50 frank had ge toen uitgebreid gegeten en gedronken met 5 man. Als ge dan terug buiten kwam uit het restaurant stonden er 100 mensen naar dat huis op wielen te kijken!
Als ge nu naar zee gaat met enkele kids is dit soms al een hels karwei. Wij waren toen 10, 9 en 7 en bleven braaf achterin zitten... denk ik.
Heb altijd veel gereisd en van een vreemde heb ik het niet. Toen ik voor het eerst een jaar weg ging samen met m'n lief van toen, nam ons vader me eens apart en zei; Ik mag het niet zeggen van ons ma want die is doodongerust maar... ZIE DAT GE WEG ZIJT Hé.
Nog een tiental km voortgefietst en op een bepaald moment gestopt om te kijken waarom al die mensen een foto aan het trekken waren. Was juist een bordje gepasseerd met 1815m op en als ge dan ziet waarom er zoveel foto's genomen worden krijgt ge kouwe rillingen. Hier mag ik met mijn fiets omlaag. Kippenvel
35km constant dalen tot in Chiavenna (1350m lager), daarna nog 40km in licht dalende lijn tot aan Gravedano- Comomeer.
M'n fiets met een gesoldeerd stalen frame met mooie slanke buizen (zoals in het aankoopboekje staat van Fietsen LORET (hup weeral 100euro op m'n rekening)) houdt moeiteloos stand. Deze fiets is voorbereid op lange tochten met veel bagage. NIETS VAN GELOGEN!
De dag was begonnen met puffen en hijgen. Delaatste 80km was naar beneden, gas bijgeven, wind vanachter, prutsers aan de andere kant van de weg die de verkeerde kant oprijden.
120km die dag, totaal na 30 dagen 1430km op het tellerke.
Woensdag 30 juni: Gravedona.
-----------------
Rustdag. Stinkende kleren laten wassen.
Als ge thuis een blog bijhoudt en ge laat de mensen weten dat ge vandaag uw kleren naar de wasserij gebracht hebt is de kans bestaande dat ze u morgen niet meer aanklikken denk ik.
Donderdag 01 juli: Gravedona- Bergamo.
------------------
Aangename rit langs het Comomeer en stuk met boot tot in Lecco.
Vandaaruit nog 35 lastige kilometers tot in Bergamo.
Geen fietspaden, broeiend heet, chaotisch druk verkeer, gat doet nog altijd zeer.
Soms kunt ge gewoon alles op een heel gemakkelijke manier aan, een paar tellen later zit je gewoon in een dipje.
Heel laat in Bergamo aangekomen en triestig.
Heb mijn helm niet op en heb hem ook niet vastgemaakt aan m'n fietstassen. Op zo'n reis hecht ge u heel sterk aan bepaalde dingen en mijn helm is daar één van.
Heb in Lecco pint gedronken aan een tafeltje, op een bank gezeten aan het meer en een krant gekocht. Op één van deze plaatsen heb ik hem vergeten.
Thuis doe ik alles kwijt, hier ben ik eigenlijk 100 keer voorzichtiger.
Vrijdag 02 juli: Bergamo.
----------------
's Morgens de trein genomen naar Lecco met de bedoeling om een verloren voorwerp terug te vinden. Waar ik een pint gedronken had wisten ze van niets, in de krantenwinkel hadden ze hem achter de toonbank liggen! De vrouw was even blij als ik toen ze me zag en ik haar later uitgebreid bedankte. Er zijn van die momenten dat het geluk met u is. Toen ik een foto van haar met de helm wilde maken kwam ik echter tot de conclusie dat ik mijn toestel... vergeten was in het hotel.
Zo'n prul maakt je dag goed. In de voormiddag een paar grote pinten gedronken om dit te vieren, binnenpretjes, mensen bekijken.
Om 4 uur in de namiddag Nederland- Brazilie gezien. In het begin had ik het niet goed door, na een tijd wel. De Brazilianen die in de 1e helft de Hollanders hun broekje hadden moeten laten zakken tot ver onder de enkels (cfr. Flipke) blijken maar 1 supporter te hebben. Half aangeschoten ga ik in discussie met het andere volk in het café, allemaal Wesley Sneyder-fans. (Bergamo ligt 40km boven Milaan waar hij speelt).
Ge ziet die mannen denken, enkele ook zeggen... WAT KOMT DIEJE GAST HIER DOEN, WAT ZIT DIEJE HIER ALLEMAAL TE BROEBELEN!!!!
Toen Wesleyke in de 2e helft 2x scoorde kwamen er een paar voor m'n neus juichen.
Italiaans is een mooie taal en uiteindelijk blijkt m'n italiaans van de avondschool verre van goed genoeg om nog te antwoorden.
SALUT(zelfs geen italiaans), SCUSI, NON CAPISCO, ARREVIDERCI. Met staart tussen de benen.
Zaterdag 03 juli: 33 dagen onderweg: Bergamo- Iseo (Lago d'Iseo).
-----------------
Lange, eenvoudige rit vanuit Bergamo helemaal rond het mooie, rustige Iseo-meer tot in Iseo-dorp.
In het begin van de rit een redelijke pataat gemaakt tegen 25km/h.
Schrikken! Heb ik iets? Is de fiets nog in orde?
Het lijkt allemaal mee te vallen; een pijnlijke schouder en pols en wat schrammen en bloed aan mijn benen. Van één van de voorste fietstassen zijn de bevestigingsstukjes (vindt er geen goed woord voor) die de tas op zijn plaats houden afgescheurd.
's Avonds laat, na een rit van iets meer dan dan 100km een bungaloke gevonden op een camping voor 18euro/nacht. OP 20m van het water. Meer moet dat niet zijn!
Zondag 04 juli: Iseo.
---------------
Rustdag.
Op m'n vrije dag een kleine berg van een kilometer of 6 opgefietst. Was blij dat ik boven was, vroeg me op een bepaald moment af of ik helemaal zot geworden was.
De zware kwetsuren waarbij ik gisteren bij de val enkele liters bloed verloren had zijn wonderbaarlijk genezen.
Maandag 05 juli: 36e dag van huis: Iseo.
----------------
Extra rustdag.
Zo'n goedkoop bungaloke is prima. Wat inkopen doen. Frigo volstoppen met dingen die ge graag eet en drinkt. Praten met Hollanders en Duitsers over voetbal. De krant lezen. De was doen.
Luigi van de camping sprak een paar woorden engels en hij vertelde me dat de Italianen er een mooi woord voor hadden, nl. "LOCOROTONDO". De kunst van het nietsdoen beheersen.
A propos.
Het is al een dag of 3 braderie in Looi, vanavond is het de Nike-classic en vandaag begint het tennistornooi van Laakdal.
Vrijdags Hawaiì-party, zondags mosseldag en Vlaamse avond, donderdag Spaanse avond met tapas, vrijdags disco-night, zondags optredens en grote afscheidsfuif en ook nog alle andere dagen.
Ik zou willen dat ik er een paar dagen kon bij zijn.
Pinten drinken met wat maten, wat zeveren en discusièren, hier en daar een match meepikken en voor iemand supporteren, een finale spelen. Ik doe dat graag.
Dinsdag 06 juli: Iseo- Peschiera (Gardameer).
----------------
Wat een lastige rit. Gisteren bij het bekijken van de route op de kaart had ik helemaal niet de indruk dat het zo zwaar ging worden. Direct bij het vertrek 9km naar omhoog waarna een afdaling. Terug onder opnieuw 12km klimmen en terug naar beneden en opnieuw ne km of 5 naar boven. En 't is 35°. Heel stapsgewijs denken van elke meter, elke 100 meter, elke kiloneter is gewonnen.
Op een bepaald moment haalt een madammeke me in en begint te vertellen. Over haar passie voor het wielrennen, ze organiseert fietstochten en is nu op prospectie- of ik nog langs Sardiniè kom want dan kan ik in haar hotel gratis overnachten- over hoe sterk en moedig ze me vindt om zonder koersfiets en met zoveel bagage zo'n lange tocht te maken- over de liefde en de passie.
Tegen 10 à 11km/h rijden we zo een 20-tal minuten een berg op. Ik totaal over m'n toeren, een rooie kop en zweten als een paard. Zij wild stikulerend, lachend, grapjes makend, met haar pedalen spelend. Op een bepaald moment moet ik toch zeggen dat het te zwaar wordt en dat ik ga lossen.
Ze geeft me nog een duuwke mee en weg is ze. De volgende bocht draait ze zich nog eens om en wuift uit alle macht nog eens naar mij. FORZA-FORZA-BRAVISSIMO.
Als ik weet dat ze me niet meer kan zien stap ik af om een kwartier te recupereren!
Ik heb 5min nodig om m'n doorweekt t-shirt uit te krijgen.
Italianen houden van coureurs. Soms toeteren auto's, een hand wordt opgestoken of ne goeiendag als ze u passeren, toen ik gevallen ben stoptte er direct een man om te vragen of alles in orde was.
Soms zit ge op een terraske en ziet ge na een tijd een groep mensen rond uw fiets staan en hem hevig becommentariéren.
Ik fier als een gieter, hetzelfde gevoel als 36 jaar geleden in Rusland.
Tot in Salo aan het Gardameer gesukkeld en de boot genomen naar de overkant. Vandaar nog een boot tot in Peschiera.
Na 10min Rudy en Stefaan tegengekomen. 2 Maten die met hun gezin een week in een vakantiedorp verblijven aan het Gardameer. Ze hadden wat spullen bij voor nij van thuis en ik kon een paar dagen in hun appartement logeren.
Prettig weerzien, uitgehongerd en dus erg lekker en veel eten gekregen, Holland naar de finale, terraske en ma babbelen.
Woensdag 07 juli: Peschiera
-----------------
Slapen- eten- drinken- zonnen- zwemmen- verwend worden- schrijven- babbelen(was vergeten dat Stefaan dit zo vlot kon)- internethulp- Spanje naar de finale- paar pinten- terrassen- discusieèren-...
Meri Regine, Marleen, Rudy, Stefaan en de kids.
Marleen en Stefaan(broer en zus) ken ik al 40 jaar.
Ik zeg het niet zo graag maar allez na 46 jaar wil ik het toch eens 1 keer zeggen in m'n leven. Stefan was vroeger eigenlijk ne tamelijk goeie voetballer. Hij heeft zelfs een paar jaar bij Beringen gespeeld toen die nog in 2e speelden.
Om een nog mooiere carrieère uit te bouwen miste hij echter een paar dingen;
De inzet en de onverzettelijkheid van David Eens.
Het tor-instinct van Stefan Somers.
De kracht en klasse van Marc Laenen.
De vista en het pitbullachtige van Marc Lodewijckx.
De carrieèreplanning van Thierry Raymaekers.
De sportieviteit en het zelfvertrouwen van... mezelf.
Had hij dit allemaal gehad had ons geboortedorp Hulst na Theo Bens in 1959 misschien een 2e internationaal voortgebracht|
Nee, nee. Waarom dit verhaaltje over hem en voor dat hij begint te zweven?
Een beetje arrogantie is eigenlijk geen slechte eigenschap. Je moet in jezelf geloven en af en toe niet te bescheiden zijn.
Christoffel Columbus, eigenlijk de 1e toerist, moest wel een gezonde dosis hoogmoed en zelfvertrouwen bezitten.
Anders durfde hij er nog niet eens aan te denken, laat staan om te vertrekken en de wereld te gaan ontdekken. Ahum.
Dondedag 08 juli: Peschiera- Riva de Garda.
-----------------
Afscheid genomen van allemaal. Thanks guys.
RUDY,LIENE,IK,STEFAAN,MARLEEN,CAMIE,KOBE,REGINE.
Mooie rit langs de oostkant van het Gardameer. Rustig en genieten.
Heel goedkoop app. gevonden en 2 dagen rondgeslenterd.
Vrijdag 09 juli: Riva de Garda.
----------------
Een paar uur in... café geweest om dit af te krijgen. Bijna een volle dagtaak.
Belzke- Duitsland- Frankrijk- Duitsland- Oostenrijk- Zwitserland- Liechtenstein- Italie ben ik al gepasseerd of toch bijna(Italie).
M'n 2 maten hebben me tot nu toe nog helemaal niet in de steek gelaten!
De volgende weken, maanden hoop ik via Slovenie, Kroatie, Bosnie-Herzegovina, Montenegro, Albanie... Griekenland en Turkije BINNENTEVALLEN.
CIAO, ARREVIDERCI A TUTTI.
vrijdag 9 juli 2010
6e Poging om alsnog enkele foto's naar het thuisfront te sturen die bij het vorige verslag hoorden. Wat een miserie!
lll
Het Zwarte Woud. Mooi niet?
Hoogste waterval van Duitsland in Triberg.
Tennistornooi in Baden-Baden met op de achtergrond het clubhuis.
Rita en Urbain met een bezoekje in Konstanz.
1000 kilometer, respectievelijk 1000,6 op de teller.
woensdag 7 juli 2010
Nagekomen foto's
Eerst nog een paar foto's die bij het vorige verslag hoorden en die ik toen om welke reden dan ook niet kon verzenden. En nu dus blijkbaar ook niet wegens onvoorziene omstandigheden. Morgen hopelijk meer nieuws.
vrijdag 25 juni 2010
Ik schakel kleiner,nog kleiner en nog,tot kleiner niet meer kan.
Het heeft weer wat geduurd en omdat een mens snel gewend geraakt aan wat hij het meeste doet, in mijn geval wat fietsen en verder een beetje niets doen, heeft dit verslagje opnieuw lange tijd op zich laten wachten. Op de één of andere manier kan ik er op dit moment ook geen foto's bijplaatsen, maar de volgende keer wordt dit ruimschoots gecompenseerd, bekoofd! Een computeranalfabeet blijft een...
Vooreerst wil ik iedereen nogmaals bedanken voor alle reacties, berichtjes, telefoons, mails. In de toekomst probeer ik, neen garandeer ik, sneller en accurater hierop te reageren.
In alle geval merci aan Vera, Patrick, Wim, Xavier en/of anderen om in het clubblad van tc laakdal een stukje aan me te wijden en daarin een link te leggen met m'n blog. Thanks.
Het laatste verslag had ik afgesloten met...laat mij maar onderweg zijn en had ik na 9 dagen bijna 600 km op de teller staan. Het ging toch even duren eer ik het getal 1000 op mijn fietscomputerke zou zien staan!
REISVERSLAG VAN DONDERDAG 10 JUNI t.e.m. DONDERDAG 24 JUNI.
Donderdag 10 juni: 11e dag onderweg: Saarbrücken(Dui.)
------------------
Extra rustdag.
Zit hier nu al 3 dagen in jeugdherberg en eigenlijk alleen maar tussen "speciaal gevallen", aan iedereen scheelt wel iets. Letterlijk. Eergisteren is hier een hele buslading kinderen (150 kids tss. 6 en 12) gearriveerd en iedereen heeft wel één of andere handicap en/of is mentaal onevenwichtig.
Kijk als gezond mens om je heen, besef dat je geluk hebt in het leven, een goede gezondheid is alles en de boomstam van het bestaan. En chapeau aan de 60á70 begeleiders van deze gasten.
Vrijdag 11 juni: 12e dag onderweg: Saarbrücken- Bitche(Fra.)
----------------
Ontspannende fietstocht van een km of 60.
Begin v/h WK voetbal. Fransen geloven erin na flets gelijkspel tegen Uruguay.
Zaterdag 12 juni: 13e dag onderwg: Bitche- Selz(Fra.)
-----------------
40 km gefietst. Bijna ter plaatse getrappeld. Totaal na 13 dagen 700 km op de teller.
Zondag 13 juni: 14e dag onderweg: Selz- Baden-Baden(Dui.)
---------------
Opnieuw kort ritje tot in het stijlvolle kuuroord. Namiddag in de elitaire tennisclub van Baden-Baden naar de "Internationale Tennismeisterschaften von Europa für Seniorinnen und Senioren" gaan kijken. Glen Busby uit Australie en Pierre Godfroid uit Belgie waren enkele van de blikvangers! Glen who? Pierre qui? (cfr. Willy).
's Avonds met een paar honderd moffen Die Manschaftt zien winnen tegen Australie.
WAS EIN GUTES SPIEL. WIR WERDEN WELTMEISTER!krijsten de Duitsers achteraf.
Maandag 14 juni: 15e dag ondeweg: Baden-Baden
----------------
Paniek 's morgens. Platte band.
Fietsenmaker gevonden en verhaal aangedikt over lange reis - vele kilometers - al maanden van huis - fiets heeft een groot onderhoud nodig!(niet echt gelogen toch?).
Ik mocht hem 's avonds gaan halen. Hij moest lachen. Dieje fiets had helemaal geen groot onderhoud nodig, dat was ne nieuwe. Alleen was er een klein gaatje in de binneband. Kostprijs 17€, dat viel nog mee.
Namiddag naar Friedrichsbad geweest, een super stijlvol, pompeus badhuis. Binnen kan je je via een 17-stappen programma gedurende 3 uur volledig ontspannen; douches als watervallen, stoombaden, relaxruimtes, met een zeepborstel je volledig laten scrubben gedurende 10 minuten, bubbelbaden, sauna's, warme washandjes en handdoeken, je van kop tot teen laten insmeren met een crème,...en op het laatst wordt je volledig omzwachtelt als een mummie te slapen gelegd!
WIE ER IN SLAAGT HIER NIET TE GENIETEN, ZAL ER NOOIT IN SLAGEN GELUKKIG TE ZIJN!!!
Prijskaartje van dit gebeuren valt eigenlijk wel mee; 31€.
Dus ik zou zeggen, stap die auto in, 450 km bollen tot in Baden-Baden en wip dat badhuis in.
Dinsdag 15 juni: 16e dag onderweg: Baden-Baden- Baiersbronn(Dui. Zwarte Woud)
----------------
Wat een rit!
Maar 60 kilometerkes maar alles bergop, zo leek het wel.(Baden-Baden ligt aan de voet van het Zwarte Woud op 200m, Baiersbronn ligt er middenin op 670m hoogte).
Al een paar dagen slecht weer, constante druilregen.
Ik schakel kleiner, nog kleiner en nog, tot kleiner niet meer kan. Afstappen. Koud, handen bevroren, niet te doen.
De klimarbeid die je bijna constant levert wordt totaal niet beloond in de kleine afdalingen. Spekgladde wegen en je moet voortdurend je freins dichtknijpen en proberen niet te slippen en/of te vallen. Zelfs na een bergaf zijt ge stikop om dan afgepeigerd opnieuw beginnen te klimmen. 127kg naar boven trekkend, sleurend, stampend (fiets-17kg, bagage-28kg, ik-82kg). ZUM KOTSEN, KAPUTT!!!!!!!!
Na ocharme 60km, bijna 6u in mottige strontregen hotelleke binnengestapt.
"nil volentibus arduum". Voor zij die willen is niets onmogelijk!(cfr. Bart De Wever).
Kleine opmerking van hieruit.
Heb zo'n beetje mijn bedenkingen met de grote triomf van Bartje. Zelf ben ik niet kunnen gaan stemmen en of het iets veranderd had...! Toch dit.
Ooit stemde Vlaanderen massaal voor het VB = dus tegen de allochtonen. Vlaanderen moest niks hebben van Turken en Marokkanen.
Vlaanderen stemde zondag massaal voor de N-VA = dus tegen onze zuiderse buren. Vlaanderen moet dus niks hebben van de Walen.
Maar...NIEMAND KENT ER EENTJE!!! (ja maar, wij hebben 1200 flitspalen en zij hebben er maar 22).
Zijn wij, Vlamingen, dan toch een klein, hatelijk volk?
Zouden we niet beter onze plaats als nietig wezen opnieuw leren kennen?
Woensdag 16 juni: 17e dag onderweg: Baiersbronn(Dui.)
-----------------
Het regent ouwe wijven. Heel de dag deur niet uit geweest. Alle natte boel van gisteren gewassen en laten drogen.
3 Matchen gezien op TV, 2 flessen wijn soldaat gemaakt.
Honduras-Chili 0-1, Spanje-Zwitserland 0-1, Zuid-Afrika-Uruguay 0-3. Beetje spanning, weinig attractief voetbal, saai.
Eenzaam of eenzaat? Ik vindt mezelf zeker en vast geen eenzaat.Noem me eerder een sociale mens (of drinker) die goed alleen kan zijn.
Donderdag 17 juni: 18e dag onderweg: Baiersbronn- Triberg(Dui. Zwarte Woud)
------------------
Lichte opklaringen en naar Triberg gepeddelt. 55km, totaal na 18 dagen 855km.
Zwaar, koud, veel bergop.
In stadje aangekomen, moe, maar OK.
Dan, niks gevonden om te slapen onder de 60€ en besloten om naar jeugdherberg te gaan. Maar de jeugdherberg bleek een 3-tal km buiten het centrum te liggen en ook nog eens...240m hoger.
Niet te doen, gemiddeld stijgingspercentage van 8%, pieken tot 15%, opnieuw keiharde regen, sleuren, duwen, om de 10meter naar lucht happen, geen schuilplaats, geen kat op straat, alles zeiknat, het water zinkt in mijn schoenen, 1u 15min nodig om boven te geraken. Stikkapot, door en doornat, bevroren.
O wonderwel, was enigste gast in jeugdherberg. Uitbaatster heeft nog een lekkere warme maaltijd bereidt. 's Avonds blamage voor de Fransen tegen Mexico.
Vrijdag 18 juni: 19e dag op reis: Triberg- Engen(Dui. Zwarte Woud)
----------------
Voormiddag de obligate toeristische uitstap gedaan; hoogste waterval van Duitsland gaan aanschouwen.
Verder lange rit maar niet veel kilometers kunnen overbruggen. Slechts 50km gefietst over heel de dag. Zeker ne keer of 5 moeten schuilen voor de regen. Wordt er somber van. Ook naar Duitsland-Servie gekeken in de namiddag (0-1, JOVANEVIC!). Moffen kraaien al heel wat minder.
Het fietsen gaat erg moeizaam. Ik ben voorlopig nog zeker geen klimmer, geef mij maar makkelijke, vlakke en redelijk korte ritten. EN BETER WEER A.U.B.
De kranten staan hier vol. DAUERREGEN ÜBERFLUCTET STRAßEN UND KELLER. KAMPFF GEGEN WASSERMASSEN.
Leuk contact gehad in hotel met enkele mensen en met hen gaan eten en enkele pinten gaan drinken in't dorp. Verder weinig te zien, geen kat op straat.
Het Zwarte Woud is prachtig, overal groen. Tussen de fijnsparren stijgt voordurend de nevel op, surrealistisch, indrukwekkend. Miljoenen, nee miljarden kaarsrechte bomen van ne meter of 30á40, allemaal een half meterke van elkaar. (Heeft iemand hier een antwoord op? Is dit alles aangepland? Is dit puur natuur? Is dit Gods schepping?).
INDRUKWEKKEND! MAAR AL FIETSEND,.....AMAAAAAAAIIIIIIIIII.
Zaterdag 19 juni: 20e dag onderweg: Engen- Konstanz(Dui. Bodensee)
-----------------
Korte rit, koud maar droog.
Strak tempo, op een klein 2 uur ongeveer 40km afgehaspeld(22,3 gem.).Totale afstand tot nu toe na 20 dagen= 950km.
Tamelijk veel afdalingen vandaag. Op de grote molen nog bijtrappen: ZALIG!
Testelmans gaat nu demarreren, wie doet hem nog wat, wie is sterk genoeg om hem nog gaan te halen, legt hij hier de basis voor zijn uitstekend eindklassement?
Fietsen is een verslaving?! Hola,eventjes wachten daarmee denk ik.
De weekend-krant van het Laatste Nieuws hier gevonden. Lees heel graag de krant en er praktisch heel de verdere dag zoet mee geweest. Genieten van lekker nietsdoen, een beetje ronddolen; ze hoeven het me niet meer te leren.
Zondag 20 juni: 21e dag onderweg: Konstanz(Dui. Bodenssee)
---------------
Vandaag rond een uur of 2 een berichtje gehad dat mijn neef Urbain Testelmans en zijn lieftallig vrouwke Rita in de buurt waren. Ze waren op weg naar Hongarije en vonden het plezant om eens langs te komen om ne goeiendag te komen zeggen. Een omwegje van een paar honderd kilometer hadden ze er wel voor over. Ik vond dit fijn. Zo'n contact, ontmoeting met iemand die je graag hebt wordt extra tof nadat je een tijdje alleen zijt geweest. Lekker gegeten en gedronken op hun kosten, leuk gebabbeld, eens goed samengeweest. Natuurlijk mist ge dat; familie, vrienden, kennissen, de kinderkes van ons Kristien.
Maandag 21 juni: 22e dag op shok: Konstanz(Dui. Bodensee)
----------------
Rita en Urbain uitgezwaaid zoals dit zo lekker heet.
Ge doet op zo'n reis wel een paar goeie dingen, zoals daar zijn;
- elke dag een uur stevig ontbijten (muesli, fruit(sap), donker brood,...).
- bijna elke dag zit ge in de natuur, in de buitenlucht.
- meer dan voldoende slapen. Min of meer vaste dagindeling, rond een uur of 11
slapen, opstaan rond 7.(Eens is iets anders dan het volcontinue systeem waarin ik
thuis leef). Saai? Valt wel mee.
- alcoholverbruik is zeker met 1/5 gedaald t.o.v. thuis. Probeer dit in de toekomst
toch weer op een normaal peil te krijgen.
- genieten van het eenvoudige, simpele leven.
- vervelen, is voor mij geen negatief woord.
Ge ervaart op zo'n reis ook wel een paar minder leuke zaken, zoals daar zijn;
- leven uit 4 fietstassen.
- zwaar afzien in de bergen.
- veel alleen zijn.
- teveel geld opdoen. M'n budget van 50€/dag heb ik in feite nog geen enkele dag
kunnen waarmaken. Zit rond 70à80€/dag denk ik wat natuurlijk veel te veel is.
(de zomer, goedkopere landen en kamperen moet in de toekomst soelaas brengen).
Dinsdag 22 juni: 23e dag van huis: Konstanz- Bregenz(Oost. Bodensee)
----------------
Leuke rit van een kilometer of 60 langs de oevers van de Bodenssee tot de Oostenrijkse grens. Nog wat killig en druilerig maar goed nieuws op komst. De volgende dagen wordt 25° verwacht. SUPER. Leuk hotelleke gevonden in het centrum.
Onderweg toch even gestopt. Op mijn computerke stond... 1000km. Niet slecht vindt ik zelf.
NUNC EST BIBENDUM (echt,heb een half jaar latijn gevolgd). TIS TIJD VOOR EEN GLAS.
Geniet er wel van op zijn momenten. Zit over het algemeen graag op mijn fiets. In normale omstandigheden is hij top en bolt 'm geweldig. En heb geen last van hernia of rugpijn tot nu toe. Houden zo!
Woensdag 23 juni: 24e dag: Bregenz(Oost.)
-----------------
Duitsers gaan door op het WK.
Mahut-Isner op Wimbledon???????
Donderdag 24 juni: 25e dag: Bregenz- Appenzell(Zwi.)
------------------
Kort ritje in de zon. Rood verbrandt op kletskop. Nu dat weer! Totaal op teller 1060km.
Toekomstplannen voor de volgende dagen: zonnebril kopen. Joepie. Zwitserland een paar dagen, daarna Italie binnenvallen.
En wat heel wat vrije tijd en een paar goei flessen wijn met een mens kan doen.....
OP DE LANGE HELLINGEN, O ZO STEIL
FIETS IK DAAR ZO ALLEEN
ALLEEN DE STILTE KAN ME VERBLIJDEN
WAAR LEIDT DEZE WEG ME HEEN
MET MIJN TASSEN EN MIJN TENTJE
FIETS IK TOT HET EINDE VAN DE DAG
IK FIETS ZO NOGAL EEN EINDJE
EN STEEDS EINDIG IK MET EEN LACH *
ZODRA IK RUST HEB VOOR MIJN VOETEN
GEWASSEN, GEGETEN EN IN MIJN SAS
BEKIJK IK DE KAART VOOR EEN VOLGENDE ROUTE
IK ZOU WILLEN DAT HET LEVEN ALTIJD ZO WAS
IETS BRENGT ME STEEDS TOT DEZELFDE CONCLUSIE
OM TE LEVEN ALS EEN VRIJ MENS
WILDKAMPEREN IN DE NATUUR IS GEEN ILLUSIE *
VOOR VELEN IS DIT TOCH EEN WENS
*(Allez, misschien later toch)
GROETJES aan ieder, de kids allemaal een goed rapport, de groten allemaal
een welverdiende vakantie.
Later meer....
Vooreerst wil ik iedereen nogmaals bedanken voor alle reacties, berichtjes, telefoons, mails. In de toekomst probeer ik, neen garandeer ik, sneller en accurater hierop te reageren.
In alle geval merci aan Vera, Patrick, Wim, Xavier en/of anderen om in het clubblad van tc laakdal een stukje aan me te wijden en daarin een link te leggen met m'n blog. Thanks.
Het laatste verslag had ik afgesloten met...laat mij maar onderweg zijn en had ik na 9 dagen bijna 600 km op de teller staan. Het ging toch even duren eer ik het getal 1000 op mijn fietscomputerke zou zien staan!
REISVERSLAG VAN DONDERDAG 10 JUNI t.e.m. DONDERDAG 24 JUNI.
Donderdag 10 juni: 11e dag onderweg: Saarbrücken(Dui.)
------------------
Extra rustdag.
Zit hier nu al 3 dagen in jeugdherberg en eigenlijk alleen maar tussen "speciaal gevallen", aan iedereen scheelt wel iets. Letterlijk. Eergisteren is hier een hele buslading kinderen (150 kids tss. 6 en 12) gearriveerd en iedereen heeft wel één of andere handicap en/of is mentaal onevenwichtig.
Kijk als gezond mens om je heen, besef dat je geluk hebt in het leven, een goede gezondheid is alles en de boomstam van het bestaan. En chapeau aan de 60á70 begeleiders van deze gasten.
Vrijdag 11 juni: 12e dag onderweg: Saarbrücken- Bitche(Fra.)
----------------
Ontspannende fietstocht van een km of 60.
Begin v/h WK voetbal. Fransen geloven erin na flets gelijkspel tegen Uruguay.
Zaterdag 12 juni: 13e dag onderwg: Bitche- Selz(Fra.)
-----------------
40 km gefietst. Bijna ter plaatse getrappeld. Totaal na 13 dagen 700 km op de teller.
Zondag 13 juni: 14e dag onderweg: Selz- Baden-Baden(Dui.)
---------------
Opnieuw kort ritje tot in het stijlvolle kuuroord. Namiddag in de elitaire tennisclub van Baden-Baden naar de "Internationale Tennismeisterschaften von Europa für Seniorinnen und Senioren" gaan kijken. Glen Busby uit Australie en Pierre Godfroid uit Belgie waren enkele van de blikvangers! Glen who? Pierre qui? (cfr. Willy).
's Avonds met een paar honderd moffen Die Manschaftt zien winnen tegen Australie.
WAS EIN GUTES SPIEL. WIR WERDEN WELTMEISTER!krijsten de Duitsers achteraf.
Maandag 14 juni: 15e dag ondeweg: Baden-Baden
----------------
Paniek 's morgens. Platte band.
Fietsenmaker gevonden en verhaal aangedikt over lange reis - vele kilometers - al maanden van huis - fiets heeft een groot onderhoud nodig!(niet echt gelogen toch?).
Ik mocht hem 's avonds gaan halen. Hij moest lachen. Dieje fiets had helemaal geen groot onderhoud nodig, dat was ne nieuwe. Alleen was er een klein gaatje in de binneband. Kostprijs 17€, dat viel nog mee.
Namiddag naar Friedrichsbad geweest, een super stijlvol, pompeus badhuis. Binnen kan je je via een 17-stappen programma gedurende 3 uur volledig ontspannen; douches als watervallen, stoombaden, relaxruimtes, met een zeepborstel je volledig laten scrubben gedurende 10 minuten, bubbelbaden, sauna's, warme washandjes en handdoeken, je van kop tot teen laten insmeren met een crème,...en op het laatst wordt je volledig omzwachtelt als een mummie te slapen gelegd!
WIE ER IN SLAAGT HIER NIET TE GENIETEN, ZAL ER NOOIT IN SLAGEN GELUKKIG TE ZIJN!!!
Prijskaartje van dit gebeuren valt eigenlijk wel mee; 31€.
Dus ik zou zeggen, stap die auto in, 450 km bollen tot in Baden-Baden en wip dat badhuis in.
Dinsdag 15 juni: 16e dag onderweg: Baden-Baden- Baiersbronn(Dui. Zwarte Woud)
----------------
Wat een rit!
Maar 60 kilometerkes maar alles bergop, zo leek het wel.(Baden-Baden ligt aan de voet van het Zwarte Woud op 200m, Baiersbronn ligt er middenin op 670m hoogte).
Al een paar dagen slecht weer, constante druilregen.
Ik schakel kleiner, nog kleiner en nog, tot kleiner niet meer kan. Afstappen. Koud, handen bevroren, niet te doen.
De klimarbeid die je bijna constant levert wordt totaal niet beloond in de kleine afdalingen. Spekgladde wegen en je moet voortdurend je freins dichtknijpen en proberen niet te slippen en/of te vallen. Zelfs na een bergaf zijt ge stikop om dan afgepeigerd opnieuw beginnen te klimmen. 127kg naar boven trekkend, sleurend, stampend (fiets-17kg, bagage-28kg, ik-82kg). ZUM KOTSEN, KAPUTT!!!!!!!!
Na ocharme 60km, bijna 6u in mottige strontregen hotelleke binnengestapt.
"nil volentibus arduum". Voor zij die willen is niets onmogelijk!(cfr. Bart De Wever).
Kleine opmerking van hieruit.
Heb zo'n beetje mijn bedenkingen met de grote triomf van Bartje. Zelf ben ik niet kunnen gaan stemmen en of het iets veranderd had...! Toch dit.
Ooit stemde Vlaanderen massaal voor het VB = dus tegen de allochtonen. Vlaanderen moest niks hebben van Turken en Marokkanen.
Vlaanderen stemde zondag massaal voor de N-VA = dus tegen onze zuiderse buren. Vlaanderen moet dus niks hebben van de Walen.
Maar...NIEMAND KENT ER EENTJE!!! (ja maar, wij hebben 1200 flitspalen en zij hebben er maar 22).
Zijn wij, Vlamingen, dan toch een klein, hatelijk volk?
Zouden we niet beter onze plaats als nietig wezen opnieuw leren kennen?
Woensdag 16 juni: 17e dag onderweg: Baiersbronn(Dui.)
-----------------
Het regent ouwe wijven. Heel de dag deur niet uit geweest. Alle natte boel van gisteren gewassen en laten drogen.
3 Matchen gezien op TV, 2 flessen wijn soldaat gemaakt.
Honduras-Chili 0-1, Spanje-Zwitserland 0-1, Zuid-Afrika-Uruguay 0-3. Beetje spanning, weinig attractief voetbal, saai.
Eenzaam of eenzaat? Ik vindt mezelf zeker en vast geen eenzaat.Noem me eerder een sociale mens (of drinker) die goed alleen kan zijn.
Donderdag 17 juni: 18e dag onderweg: Baiersbronn- Triberg(Dui. Zwarte Woud)
------------------
Lichte opklaringen en naar Triberg gepeddelt. 55km, totaal na 18 dagen 855km.
Zwaar, koud, veel bergop.
In stadje aangekomen, moe, maar OK.
Dan, niks gevonden om te slapen onder de 60€ en besloten om naar jeugdherberg te gaan. Maar de jeugdherberg bleek een 3-tal km buiten het centrum te liggen en ook nog eens...240m hoger.
Niet te doen, gemiddeld stijgingspercentage van 8%, pieken tot 15%, opnieuw keiharde regen, sleuren, duwen, om de 10meter naar lucht happen, geen schuilplaats, geen kat op straat, alles zeiknat, het water zinkt in mijn schoenen, 1u 15min nodig om boven te geraken. Stikkapot, door en doornat, bevroren.
O wonderwel, was enigste gast in jeugdherberg. Uitbaatster heeft nog een lekkere warme maaltijd bereidt. 's Avonds blamage voor de Fransen tegen Mexico.
Vrijdag 18 juni: 19e dag op reis: Triberg- Engen(Dui. Zwarte Woud)
----------------
Voormiddag de obligate toeristische uitstap gedaan; hoogste waterval van Duitsland gaan aanschouwen.
Verder lange rit maar niet veel kilometers kunnen overbruggen. Slechts 50km gefietst over heel de dag. Zeker ne keer of 5 moeten schuilen voor de regen. Wordt er somber van. Ook naar Duitsland-Servie gekeken in de namiddag (0-1, JOVANEVIC!). Moffen kraaien al heel wat minder.
Het fietsen gaat erg moeizaam. Ik ben voorlopig nog zeker geen klimmer, geef mij maar makkelijke, vlakke en redelijk korte ritten. EN BETER WEER A.U.B.
De kranten staan hier vol. DAUERREGEN ÜBERFLUCTET STRAßEN UND KELLER. KAMPFF GEGEN WASSERMASSEN.
Leuk contact gehad in hotel met enkele mensen en met hen gaan eten en enkele pinten gaan drinken in't dorp. Verder weinig te zien, geen kat op straat.
Het Zwarte Woud is prachtig, overal groen. Tussen de fijnsparren stijgt voordurend de nevel op, surrealistisch, indrukwekkend. Miljoenen, nee miljarden kaarsrechte bomen van ne meter of 30á40, allemaal een half meterke van elkaar. (Heeft iemand hier een antwoord op? Is dit alles aangepland? Is dit puur natuur? Is dit Gods schepping?).
INDRUKWEKKEND! MAAR AL FIETSEND,.....AMAAAAAAAIIIIIIIIII.
Zaterdag 19 juni: 20e dag onderweg: Engen- Konstanz(Dui. Bodensee)
-----------------
Korte rit, koud maar droog.
Strak tempo, op een klein 2 uur ongeveer 40km afgehaspeld(22,3 gem.).Totale afstand tot nu toe na 20 dagen= 950km.
Tamelijk veel afdalingen vandaag. Op de grote molen nog bijtrappen: ZALIG!
Testelmans gaat nu demarreren, wie doet hem nog wat, wie is sterk genoeg om hem nog gaan te halen, legt hij hier de basis voor zijn uitstekend eindklassement?
Fietsen is een verslaving?! Hola,eventjes wachten daarmee denk ik.
De weekend-krant van het Laatste Nieuws hier gevonden. Lees heel graag de krant en er praktisch heel de verdere dag zoet mee geweest. Genieten van lekker nietsdoen, een beetje ronddolen; ze hoeven het me niet meer te leren.
Zondag 20 juni: 21e dag onderweg: Konstanz(Dui. Bodenssee)
---------------
Vandaag rond een uur of 2 een berichtje gehad dat mijn neef Urbain Testelmans en zijn lieftallig vrouwke Rita in de buurt waren. Ze waren op weg naar Hongarije en vonden het plezant om eens langs te komen om ne goeiendag te komen zeggen. Een omwegje van een paar honderd kilometer hadden ze er wel voor over. Ik vond dit fijn. Zo'n contact, ontmoeting met iemand die je graag hebt wordt extra tof nadat je een tijdje alleen zijt geweest. Lekker gegeten en gedronken op hun kosten, leuk gebabbeld, eens goed samengeweest. Natuurlijk mist ge dat; familie, vrienden, kennissen, de kinderkes van ons Kristien.
Maandag 21 juni: 22e dag op shok: Konstanz(Dui. Bodensee)
----------------
Rita en Urbain uitgezwaaid zoals dit zo lekker heet.
Ge doet op zo'n reis wel een paar goeie dingen, zoals daar zijn;
- elke dag een uur stevig ontbijten (muesli, fruit(sap), donker brood,...).
- bijna elke dag zit ge in de natuur, in de buitenlucht.
- meer dan voldoende slapen. Min of meer vaste dagindeling, rond een uur of 11
slapen, opstaan rond 7.(Eens is iets anders dan het volcontinue systeem waarin ik
thuis leef). Saai? Valt wel mee.
- alcoholverbruik is zeker met 1/5 gedaald t.o.v. thuis. Probeer dit in de toekomst
toch weer op een normaal peil te krijgen.
- genieten van het eenvoudige, simpele leven.
- vervelen, is voor mij geen negatief woord.
Ge ervaart op zo'n reis ook wel een paar minder leuke zaken, zoals daar zijn;
- leven uit 4 fietstassen.
- zwaar afzien in de bergen.
- veel alleen zijn.
- teveel geld opdoen. M'n budget van 50€/dag heb ik in feite nog geen enkele dag
kunnen waarmaken. Zit rond 70à80€/dag denk ik wat natuurlijk veel te veel is.
(de zomer, goedkopere landen en kamperen moet in de toekomst soelaas brengen).
Dinsdag 22 juni: 23e dag van huis: Konstanz- Bregenz(Oost. Bodensee)
----------------
Leuke rit van een kilometer of 60 langs de oevers van de Bodenssee tot de Oostenrijkse grens. Nog wat killig en druilerig maar goed nieuws op komst. De volgende dagen wordt 25° verwacht. SUPER. Leuk hotelleke gevonden in het centrum.
Onderweg toch even gestopt. Op mijn computerke stond... 1000km. Niet slecht vindt ik zelf.
NUNC EST BIBENDUM (echt,heb een half jaar latijn gevolgd). TIS TIJD VOOR EEN GLAS.
Geniet er wel van op zijn momenten. Zit over het algemeen graag op mijn fiets. In normale omstandigheden is hij top en bolt 'm geweldig. En heb geen last van hernia of rugpijn tot nu toe. Houden zo!
Woensdag 23 juni: 24e dag: Bregenz(Oost.)
-----------------
Duitsers gaan door op het WK.
Mahut-Isner op Wimbledon???????
Donderdag 24 juni: 25e dag: Bregenz- Appenzell(Zwi.)
------------------
Kort ritje in de zon. Rood verbrandt op kletskop. Nu dat weer! Totaal op teller 1060km.
Toekomstplannen voor de volgende dagen: zonnebril kopen. Joepie. Zwitserland een paar dagen, daarna Italie binnenvallen.
En wat heel wat vrije tijd en een paar goei flessen wijn met een mens kan doen.....
OP DE LANGE HELLINGEN, O ZO STEIL
FIETS IK DAAR ZO ALLEEN
ALLEEN DE STILTE KAN ME VERBLIJDEN
WAAR LEIDT DEZE WEG ME HEEN
MET MIJN TASSEN EN MIJN TENTJE
FIETS IK TOT HET EINDE VAN DE DAG
IK FIETS ZO NOGAL EEN EINDJE
EN STEEDS EINDIG IK MET EEN LACH *
ZODRA IK RUST HEB VOOR MIJN VOETEN
GEWASSEN, GEGETEN EN IN MIJN SAS
BEKIJK IK DE KAART VOOR EEN VOLGENDE ROUTE
IK ZOU WILLEN DAT HET LEVEN ALTIJD ZO WAS
IETS BRENGT ME STEEDS TOT DEZELFDE CONCLUSIE
OM TE LEVEN ALS EEN VRIJ MENS
WILDKAMPEREN IN DE NATUUR IS GEEN ILLUSIE *
VOOR VELEN IS DIT TOCH EEN WENS
*(Allez, misschien later toch)
GROETJES aan ieder, de kids allemaal een goed rapport, de groten allemaal
een welverdiende vakantie.
Later meer....
woensdag 16 juni 2010
aan iedereen
Hoi.langs deze weg probeer ik een reactie te plaatsen op alle phone-calls,berichtjes, mailkes en reacties die reeds verschenen zijn op deze blog!!!! Iedereen super bedankt in alle geval. Ben nog steeds een computeranalfabeet en dat jullie allemaal niet tijdig een antwoord krijgen op jullie reacties begrijpen jullie vast wel. Tussen nu en een paar dagen horen jullie via deze weg nog wel eens van mij. GROETJES AAN IEDER.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
