Allemaal keesies en... een toekomstige???

NA OCHARME... 35 KILOMETER !!!

EEN UURKE OF 7 ZOET GEWEEST MET FOTO'S TE UPLOADEN.
WAT EEN BULLE HIER !
NU ETEN EN DRINKEN.
MORGEN EN OVERMORGEN... HET VERSLAG.

Maandag 03 januari ben ik heel de dag bezig geweest met de foto's te up- of downloaden en op m'n blog te krijgen. Meer dan 3 foto's tegelijkertijd ging niet en het duurde telkens een dik kwartier voor ze op de juiste plaats stonden.
Gekkenwerk, een werkske van lange adem. Maar ik heb tijd, zeeen van tijd en tis ten lange duur toch in orde gekomen.

Nogmaals iedereen de allerbeste wensen en een goede gezondheid voor 2011. Dat het soms echter niet meer dan woorden zijn heeft m'n maat Bertje moeten ervaren. Zijn ma is verleden week gestorven aan een hartstilstand; heel spijtig en droevig nieuws voor hem en Greet om het nieuwe jaar zo intestappen.
Take care mate.

Ook nog even dit.
Heb verleden maand in december heel wat postkaartjes gestuurd naar familie, vrienden en vriendinnen. De kaartjes die in Damascus(Syr.) gepost zijn op 12 december zijn, denk ik, allemaal aangekomen. Echter, de kaartjes, een week vroeger gepost op 05 december in Beirut(Lib.) zijn blijkbaar nog altijd niet terecht.
Spitig, maar hopelijk krijgen jullie ze toch nog in de bus.
En in alle geval iedereen merci voor de beste wensen via telefoontje, sms, mailtje of reactie op deze blog.

En Ludo, schoonbroerke, leuk zo'n "totaal aantal pageviews"!
En de SITES en BLOGS is ook prima in orde. Bedankt man.


Dit verslag is van zaterdag 04 december 2010 t.e.m. donderdag 06 januari 2011. Een paar laatste dagen in Beirut, een 10-tal dagen in Damascus en een 2-weekse tocht door Jordanie. Here we go.






Zaterdag 04.12: Beirut.
--------------------

Zondag 05.12: Beirut.
-------------------
Kaartjes schrijven en wat rondhangen.
Tis aangenaam vertoeven in het backpackershostel. Er verblijft een heel bont gezelschap en iedereen schiet goed op met elkaar. De vriendelijke eigenaar en z'n hulpjes maken het gezellig en ongedwongen, de 2 fietsende vrienden Tjalf en Arne uit Holland, de Canadees Stephan, Marco uit Italie, een gast uit Singapore, een jonge kerel uit Parijs, enkele Amerikaanse chicks en Thomas, een catalaan... houden de sfeer er goed in.
En tja,... ik kan zomaar een ijskoud half literke uit de frigo halen, day and night. Je hoeft alleen maar een streepje in het boek te zetten.
Een volle week in het hostel verbleven en ik geraakte er bijna niet weg. Heb wel m'n streepjes in 3 keer afgerekend, anders werd het toch een beetje TE!
De 1e keer 33 streepjes, den 2e keer ergens in de 20 en op het laatst nog eens... 54 streepjes, consumpties "buitenshuis" niet meegerekend.
Hik, op 8 dagen he.
Nooit dronken achter het stuur! Zelfcontrole! Verstandig met alcohol omgaan is mogelijk! (Den 2e in het boek was Arne. Hij was heel blij met z'n verdiende 2e plaats en zijn... 19 steepkes).

Samen beslist om morgen met hem naar Damascus te fietsen. Zijn maat Tjalf was gisteren al vertrokken richting Baalbek en zou ons opnieuw in Damascus vervoegen. Ik kijk er naar uit terug een paar dagen te fietsen, maar zie er ook fel tegenop na m'n bratspartijen van de laatste week en ook omdat het traject van Beirut naar Damascus (in vogelvlucht slechts 90km uit elkaar) zich als zeer,zeer lastig en zwaar aankondigt.

Adieu Beirut.


Het symbool van Beirut. Een rots(poort) naast een rots(naald). Ooit waren ze 1.






Maandag 06.12: Beirut- Bathroun. (35km.).
--------------------
Samen met den hollender uit Beirut vertrokken. Na een 10-tal kilometer begint het loodzware werk als het libanon-gebergte voor ons opduikt. Een ruig stukje land met stugge hellingen. Minibusjes en vrachtwagens moeten alles uit hun kas(t) halen, wij ook, en spuwen rookwalmen in onze gezichten. In feite geraken we geen poot vooruit, haast stilstaande stippen in het landschap.
Na de vermoeiende beklimming volgt een opwindende afdaling?! Niks daarvan!
25 Kilometer geklommen en NA OCHARME... 35 KILOMETER ist genooeg geweest voor vandaag als we de weg verder opnieuw naar boven zien slingeren en grijze wolken de hogere bergen helemaal in nevel omsluieren.

FIETSEN IS HIP EN TRENDY.





Dinsdag 07.12: Bathroun- Chitaura. (35km.).
--------------------
Het heeft heel de nacht en voormiddag fel geonweerd en als het rond de middag ietwat stopt met regenen besluiten we toch te vertrekken. Eerst nog een dik uur zoet als we m'n achterste band tot 3x toe moeten plakken en herstellen. (Bij het 3e "grondige nazicht" blijken er 2 miniscule ijzerdraadjes zich vastgebeten te hebben "in de binnenkant van de buitenband). Oef.
Opnieuw gaat het stevig bergop (nog een kilometer of 8 blijkt later) en onderweg stoppen we meerdere keren om te schuilen voor de regen, de barre kou en de wind en om ons effe te warmen, een peuk voor Arne, een bakje koffie en een banaantje voor ons beiden.
De mensen lachen met ons, 2 zotten in korte broek.



Peace too everybody. Arne met het V-teken!


De afdaling na 33 kilometer klimmen aan 1 stuk, grotendeels gisteren, een klein stuk vandaag is... niet aangenaam!
Veel te glad wegdek, ijskoud op de fiets in m'n natte, klamme kleren, m'n remmen die niet goed werken, een snijdende wind die vol in ons gezicht blaast, gevaarlijke situaties en zeer goed opletten voor een "uitschuiver" met al het drukke verkeer naast ons.
Tis bibberen op de fiets, van de kou en de schrik.
NA OCHARME... 35 KILOMETER begint het rond een uur of 4 in de namiddag al ferm te schemeren en besluiten we een hotelleke te zoeken in dit stadje, Chitaura.
Volgens onze planning, onze berekening en onze "fietservaring" hadden we hier... gisteren moeten overnachten.
Un parcours accidental tot nu toe samen met Arne, but who cares.
Tis ne leuke gast deze kees. We laten het niet aan ons hart komen en ondanks en dankzij alle "miserie" van de laatste 2 dagen hebben we een paar keer de slappe lach onderweg. We verstaan elkaar goed en je smeed een band op die fiets.
"s Avonds reuzenhonger en allebei een kippetje.
Hennie Kuiper zei ooit: "Fietsen is eerst het bord v/e ander leegeten en dan pas aan je eigen bord beginnen!".

Belgen, vlamingen willen dat Brazilie wint van Nederland als ze tegen elkaar voetballen.
En weet je wat! Nederlanders voelen zich dan zo'n beetje als afgewezen geliefden. Zij supporteren altijd voor Belgie als die tegen Brazilie moeten spelen.
Want Nederlanders zijn meestal dol op Belgie en de vlamingen,... verteld Arne me.





Woensdag 08.12: Chitaura (Lib.)- Damascus (Syr.). (75km.).
--------------------
Gisteren tot in Chitaura een lange afdaling, dus vandaag na een tamelijk vlak stukske in de Bekaa-vallei opnieuw klimmen tot de libanees-syrische grens. Foei weeral, dit stukje omhoog. Adembenemend mooi per auto, folterpraktijken per fiets.
Stoppen voor peuk, koffie, rust, plas, 2x band Arne.
Na een halfuur oponthoud aan de grens, vlak erachter nog "de restjes van het kippetje van gisteren opgepeuzeld met een bakje Nescafee" of "de overschot van het kieken van gisteren opgeknabbeld met een kop koffie".
Daarna gaat het in een zoevende vaart naar beneden richting Damascus.

Na een 20-tal kilometer ga ik plots op m'n rem staan, voel opeens iets eigenaardigs. Na een paar tellen weet ik het.
Heb m'n rugzakje niet om mijn schouders of op m'n rug.
Achtergelaten in het cafeetje aan de grens of ergens onderweg in the middle of nowhere tijdens de laatste plaspauze.
Lichte ongerustheid. Paspoort, fototoestel, visa- en bankkaart!?
20 Kilometer terug... omhoog met de fiets is onbegonnen werk.
Aan de andere kant v/d weg met duim... omhoog is wel een optie.
Meteen de 1e auto stopt en in ware commandostijl vliegt hij de bergen op tot opnieuw aan de grens.
't Rugzakje ligt er nog. Thanks Lord.
Ik betaal de eigenaar van het cafeetje met plezier 10 procent vindersloon, handig als je maar 40 Euro op zak hebt!
Aan de andere kant v/d weg opnieuw met duim... omhoog.
Opnieuw stopt de 1e auto en opnieuw in ware commandostijl vliegt hij de bergen af tot opnieuw bij m'n fiets.
Arne kijkt verbaasd, blij en beteuterd tegelijkertijd. Hij is zijn... band uit alle macht aan het oppompen!!!!

Een half uur daarna weer alle hens aan dek.
Heel diep vanonder 1 van z'n fietstassen haalt hij z'n laatste hoop boven, een spiksplinternieuwe buitenband.
De slappe lach is al lang in een diepe zucht veranderd,... TOCH BIJ HEM !




10 Kilometer voor we Damascus binnenrijden,... phiffff.
Mijn achterste band staat op luttele tellen helemaal plat.
De eerste kleine vrachtwagen die we proberen te laten stoppen doet dit ook.
De vriendelijke bestuurder rijdt met ons een half uur rond tot we in het pikkedonker een fietsenmaker vinden.
Hij begint er dadelijk aan, plakt m'n band, stelt m'n remmen bij, geeft me nog een paar plakkertjes mee en vraagt voor dit halfuurke werk 50 Syrische Pond,... 80 eurocent. Ik geef hem het dubbele wat hij eerst categoriek weigert!

JOEPI, WE ZIJN TERUG IN SYRIE.
ONTZETTEND GASTVRIJ VOLK, WARM, BEHULPZAAM.
IN DE GROOTSTE SCHURKENSTAAT TER WERELD WONEN DE AANGENAAMSTE MENSEN.

Na veel speur- en zoekwerk vinden we een leuk hostel.

De 3-daagse met Arne?
De moeilijkheden zijn niet te overzien met deze gast in de buurt, maar wat hebben we... GENOTEN.
En van het verhaaltje hierboven is geen woord overdreven, bevestiging door:

Mijnh. Arne Klijnsma
Dorpsstraat 225
1191 1371 Oudekerk a/d Amstel
Holland.







Donderdag 09.12: Damascus.
----------------------
Uitrusten na de 3 hectische dagen. De stad verkennen op ons gemakske en een terrasje doen.




Ondertussen heb ik ook een berichtje gehad van Mario van Herk, een collega, maat van het werk. Mario is samen met nog 4 anderen al een paar dagen in Damascus om er deel te nemen aan het WK SNOOKER voor amateurs.
In de namiddag "verras" ik hem enigszins als ik plots opduik achter z'n rug terwijl hij een partij aan 't volgen is van 1 van zijn snookercollega's.
Tis een blij weerzien met hem. Nen toffe pee en voorlopig doet hij het goed in het tornooi. Van zijn eerste 4 wedstrijden heeft hij er 3 winnend kunnen afsluiten.
Als hij op dit elan verdergaat wordt hij misschien wel... WERELDKAMPIOEN !!!



Echter, Mario verliest 's avonds v/e Egyptenaar "die hem niet ligt". 't Wordt nog oppassen om bij de eerste 4 van zijn poule uit te komen (4 van de 8 gaan door in het tornooi).





Vrijdag 10.12: Damascus.
-------------------
Ondertussen is Tjalf, de maat van Arne, ook in Damascus aangekomen. Hij heeft wat minder praatjes dan Arne, is iets rustiger en minder impulsief, maar evenzo als Arne een bovenbeste kerel.
We verhuizen van kamer en regelen een 3-persoonskamer met de vervelende hoteleigenaars. Gisterenavond had ik nog een zware woordenwisseling met hen i.v.m. een biertje drinken en vrouwelijke aanwezigheid in/op onze kamer.
Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid, onbeschoftheid en botheid.


Tjalf en Arne. Ze hebben beiden, meestal samen fietsend, grotendeels hetzelfde parcours afgelegd als ik. Ongeveer 7500km tot nu toe. Ik op een dik half jaar tijd, zij op 4 en een halve maand.


Tis rustdag op het WK-snooker en 's middags naar het hotel van Mario gefietst dat een 15-tal kilometer buiten het stadscentrum gelegen is. Samen met z'n snookercollega's, een brusselaar en een westvlaming en met Wendy Jans en haar vriend uit Bree een taxi genomen naar een groot winkelcentrum.
Pech, geen bal te zien want het is... vrijdag! Alles is gesloten tot een uur of 5 in de vooravond. Een hapje eten, wat doelloos rondslenteren en terug naar hun hotel en een paar pintjes gedronken met hen.
De terugweg per fiets naar het centrum van Damas is niet zonder hindernissen. Het is donker, een paar keer de verkeerde weg ingeslagen en zodoende een dik uur liggen prossen tussen het chaotische verkeer van de miljoenenstad (2,5) en haar 175.000 taxi's. Ik had er beter ene genomen!
Ik heb een paar keer een engeltje op m'n schouder gevoeld tijdens dit speciale ritje. Ijzingwekkend soms en ijzig koud erbij!






Zaterdag 11.12: Damascus.
---------------------
In de voormiddag met de beide hollanders de grote mosque gaan bekijken. Het is de indrukwekkendste en meest beroemde moskee ter wereld, misschien die in Jerusalem buiten beschouwing gelaten. Van heinde en ver komen moslims naar deze plaats om te bidden.
Ik kijk m'n ogen uit, zo prachtig.



Het binnenplein is immens, 157m bij 97m, een echt reusachtig (voetbal)plein waar de kinders ook in werkelijkheid voetballen en ravotten.




Ook de gebedszaal is gigantisch groot, over de hele lengte v/d moskee.
Uit de minaretten komt een soort hypnothisch gedreun en wordt een langgerekt 'Allaaaaaaaaaah" eindeloos herhaald.




Na het bezoek wat gaan eten, drinken en de kezen genieten van een waterpijpje, een "shiesha" in het arabisch. Ik blijf er af met m'n pollen en hou het bij een... thee en een creemke. Ze zeggen allemaal dat het onschadelijk is, dit roken, maar er zit tabak in en dus ook nicotine, dus afblijven van deze... brol!
Op dit uur van de dag zijn de andere gasten voornamelijk meiskes.
Zoals thuis, vrouwen, een beetje shoppen, babbelen, roddelen, af en toe een slinkse blik werpend naar onze tafel.


Tis toch gewoon mooi of niet? Zo'n leuk hoofddoekje!




Als ik 's avonds ga supporteren voor Mario en z'n collega's is het bitterkoud en... sneeuwt het volop.
In de syrische hoofdstad klom het kwik donderdag nog tot 25*. Vandaag, 2 dagen later is het bibberen geblazen. Van lekker warm naar vrieskou in 2 dagen!
Op een paar uur tijd ligt er overal een 10-cm dik sneeuwtapijt, takken v/d bomen knappen af en meerdere wegen zijn dadelijk van alle verkeer afgesloten.
De mensen zijn echter dolenthousiast en overal wordt er geposeerd in de sneeuw. Tis dan ook al... 17 jaar geleden dat er nog een vlokje gevallen is verteld iemand me later.



Wendy en Mario winnen beiden hun wedstrijd vlot. Wendy tegen een aziatisch meisje, Mario tegen een linkshandige Turk, die echt wel met zijn verkeerde arm lijkt te spelen.
Wendy is hier topfavoriet om wereldkampioene te worden.
Mario moet ondanks zijn 4 overwinningen en slechts 2 verliespartijen nog steeds rekening houden met een vroegtijdige uitschakeling. Hij doet er best aan zijn laatste wedstrijd in de voorronde winnend af te sluiten om zeker te zijn van een plaatsje bij de laatste 64.
De collega uit Brussel is uitgeschakeld.
De westvlaming verkeert in een bloedvorm. Hij heeft tot nu toe een indrukwekkend parcours afgelegd met 6 winstmatchen op rij en is nu al zeker v/d 1e plaats in zijn poule.

S P A N N E N D !!!!






Zondag 12.12: Damascus.
------------------
Mario wint z'n laatste groepswedstrijd en wordt zodoende nog eindwinnaar in zijn poule waardoor hij vrij geloot is in de 1/32e finales.
Ook de westvlaming en Wendy stoten vlotjes door.
Van nu af aan gaat het verder via rechtstreekse uitschakeling.
Alvast duimen voor morgen.


Het dooit volop in de stad. De smeltende sneeuw zorgt voor mooie plaatjes.




's Avonds gaan we nog eens lekker uit. De 2 keesies, Michaella, een babbelkous uit Duitsland en Awha, een beeldschoon frans-algerijns meiske! (Om m'n gabber Tjalf een pleziertje te doen!!!!!).


Awha en mezelf. Tjalf en zij hadden 'iets'. Mij noemde ze steevast "Daddy Cool". Tja, niks aan te doen, we worden ouder papa!





Maandag 13.12: Damascus.
------------------
.......................................

B*L*A*C*K *** M*O*N*D*A*Y ! ! !
.......................................

* Mario stuit op een te sterke ex-prof uit Nederland in de 1/16e fin. en verlaat eervol het tornooi.
* Na een feilloos parcours (7/7) verliest de westvlaming "op zwart" in het beslissende frame en kan ook hij zijn keu opbergen.
* Wendy stoot door tot de halve finale waarin ze 's avonds de duimen moet leggen tegen een speelster uit Hong Kong.

Adieu wereldtitel(s) en bijbehorend prijzengeld.
Toch een welgemeende proficiat aan alle 4!!!






Dinsdag 14.12: Damascus.
--------------------
JULLIE MOETEN NIET GELOVEN DAT HET HIER ELKE DAG KERMIS IS. IK HEB NIET ALTIJD IETS TE VERTELLEN ! ... Of toch.

Arne en Tjalf hebben al een tijdje beslist om vandaag verder te fietsen richting Jordanie.
Ik vertrouw het weer nog niet en blijf nog een paar dagen plakken. Mario is nog even hier en ik moet nog een deel kerstkaartjes schrijven en opsturen.

TOT ZIENS GASTEN, HET WAS EEN PLEZIER EVEN MET JULLIE OP TE TREKKEN.
TAKE CARE, AND MAYBE, SOMEWHERE, SOMETIME, WE WILL MEET AGAIN.





Woensdag 15.12: Damascus.
---------------------

Donderdag 16.12: Damascus.
----------------------
Tjalf vertrokken, Arne foetsie, Mario in de lucht, Awha goodbey, Michaella spoorloos,...
Doelloos rondslenteren in de stad en... een nieuwe maat gevonden.
Soort zoekt soort zeker!




Nog een eigenaardig voorval 's avonds. Een vrouw vraagt me in het frans welke taal ik spreek. Ik ben een beetje verrast. Aangesproken worden door een wildvreemde, mooie vrouw met een... hoofddoek!








Vrijdag 17.12: Damascus.
---------------------
Beslist om morgen eindelijk ook naar Jordanie te fietsen. Betekent dat het vandaag nog een "verwendag" wordt.
Eerst naar de kapper. Hij lijkt al over de pensioengerechtigde leeftijd, maar ach.
Toch zit ik niet echt op m'n gemak in zijn stoel als hij eraan begint. Zo'n beetje hetzelfde gevoel als bij een bezoek aan de... tandarts.
Al snel blijkt echter dat hij z'n werk vakkundig, secuur en heel grondig aanpakt.
Na een uur betaal ik hem 5 euro en lacht hij me fier toe.



Daarna naar de hamman. Opnieuw betaal ik 5 euro voor een sauna, een massage, een schrubbeurt, om te eindigen met een wasbeurt door iemand met 2 paardenharen handschoenen aan.
Schitterend!





Zaterdag 18.12: Damascus- Daraa. (115km.).
---------------------
Vroeg vertrokken. Tis weeral wennen na opnieuw 10 dagen niksen. 115 Kilometer tegen wind in. Wel biljartvlak, dat scheelt, maar toch, de kilometers worden heel moeizaam bijeengeharkt.
Tegen de donker Daraa binnengefietst (een stadje 5km voor de syrisch-jordaanse grens) en hotel gezocht.
M'n fiets even buiten laten staan en me op m'n bed neergeploft, stikmoe v/d rit.
Een kwartiertje later wordt er op de deur van m'n kamer geklopt,... Tjalf en Arne staan voor mijn neus!!!!!
Ze hebben m'n fiets voor de deur zien staan en hebben heelwat te vertellen.

Nadat ze dinsdag uit Damascus vertrokken waren voelde Tjalf zich niet zo lekker en NA OCHARME... 35 KILOMETER hebben ze ergens overnacht. 's Anderendaags zijn ze tot in Daraa gesukkeld en kreeg Arne hevige pijnen 's nachts. Donderdagmorgen naar de kliniek waar er bij hem een paar ... nierstenen werden gevonden. Een morfinespuitje en een nachtje hospitaal werden zijn deel. En nu stonden ze voor de deur.

Ik heb geluk want tis Arnes verjaardag vandaag en TjaLf tracteert hem en... mij op een etentje. Goed zo.
We beslissen om morgen samen naar Jerash in Jordanie te fietsen.
Een ritje van 55km, peace of a cake denken we allemaal stilletjes, maar ondertussen weten we alledrie al lang beter! Peace of a cake- ritten bestaan niet!!!!!!





Zondag 19.12: Daraa(Syr.)- Jerash(Jord.). (55km.).
-------------------



Voorgoed het syrisch grondgebied verlaten. Een schitterend land.
De gastvrijheid die je hier als westerling ervaart is er vaak zo vanzelfsprekend. Niet te geloven, de vriendelijkheid v/d mensen. Ze wringen zich in alle bochten om er 2 woorden engels of duits uit te krijgen, om je welkom te heten.
Dan denk je wel eens; en wat doen wij!? Alles en iedereen maar afschieten die een beetje anders is! Verschrikkelijk.

G-O-O-D-B-E-Y**S-Y-R-I-A **** I**L-O-V-E**Y-O-U-R**C-O-U-N-T-R-Y !!!


Aan de grens gaat het er gemoedelijk aan toe en worden we opnieuw begroet. De gast van dienst is nu King Abdullah. Hij gaat nu een paar weken de plak zwaaien!






De rit blijkt niet mee te vallen. Vooral Arne heeft het zwaar na zijn "bijna-dood-ervaring"! Bergop geraakt hij geen poot vooruit. Het is weeral bijna donker als we vlakbij de ruines een hotel vinden.
's Avonds gaan we lekker dineren in The Lebanees House Restaurant, we hebben het weer eens verdiend.
Koning Hoessein en koningin Noor, Beatrix uit Holland, Richard Gere, Charles de Gaulle, Julia Roberts,... waren hier al eerder te gast.
Wij zien het aan onze rekening!





Maandag 20.12: Jerash- Amman. (55km.).
-------------------

SORRY VRIENDEN, BEN NIET KLAARGEKOMEN.
MORGEN VOLGT HET LAATSTE DEEL. KEEP READING.


Hier ben ik weer, nog heel wat werk voor de boeg!




Heel vroeg na een lekker ontbijt de schitterende site gaan bezoeken. De verbazend goed bewaarde nederzetting uit de oudheid, gebouwd tss. 400 V.C en 200 N.C door Romeinen en Grieken bevat een magnifieke verzameling van zuilen, theaters, tempels, terrassen, lanen en triomfbogen.
Zeker de moeite waard om er een paar uur rond te slenteren!

De boog van Hadrianus.

Het reusachtige amfitheater waar 5000 toeschouwers konden plaatsnemen.

Het forum met een opmerkelijke ovale vorm.

Een indrukwekkende, lijnrechte, 800m lange geplaveide hoofdstraat met aan beide kanten 260 Korintische en Ionische zuilen.


Rond de middag richting Amman vertrokken, een kort ritje van een kilometer of 50.
Enkele indrukken van onderweg:

* Miserie, miserie, miserie!
* Gezond gestoord? Dat zal wel!
* Man, waar zijn we mee bezig?
* Problemen bestaan niet, alleen maar uitdagingen! Ha, ha, ha.
* Sightseeing! Ha, ha, ha.
* Stenengooiende kids verdomme!
* Fuck you! Fuck you too... ASHOLES !!!
* ...

's Avonds in het donker, na een bewogen dagje, een zeer proper, heel goedkoop en tamelijk gezellig hostel gevonden in hartje stad. Prima.






Dinsdag 21.12: Amman.
-------------------
De stad verkend.
Amman strekt zich uit over 7 heuvels, die allen bedekt zijn met dicht opeengepakte huizen. Het lijken wel blokkendozen die in elkaar passen of... suikerklontjes met heel veel fantasie.




Het Romeins amfitheater in de verte. Het stamt uit de 2e E en bood ooit plaats aan... 6000 toeschouwers waarmee het de burenstrijd met Jerash overduidelijk wint.
Standard- Anderlecht van toen!



Helemaal bovenaan de trappen zorgt het perspectief bijna voor hoogtevrees.
Hier kan ik dus ook, ongemerkt, als een dief in de nacht, een blikje uit m'n rugzak halen en een tijdje ongestoord genieten v/h zicht en een Amstel-biertje, gebrouwen in Jordanie onder nederlandse licentie. Hmm, lekker.
En een beetje filosoferen, deze keer een moeilijke van Willem De Zwijger.
"Het is niet nodig te hopen om te ondernemen, noch te slagen om te volharden!".


No worries, ik ben er zelf ook nog niet uit!

's Avonds een spelletje jongens- meisjes- dieren- landen-... met Tjalf en Arne.
Den Belz laat ze een poepje ruiken.





Woensdag 22.12: Amman.
--------------------
Lichte paniek 's morgens. Arne voelt weer helse pijnen en besluit samen met Tjalf weer naar een ziekenhuis te gaan. Als ik hem 's middags weer zie lijkt het allemaal mee te vallen. Morgenvroeg gaat hij onder de scanner en weet hij meer.





Donderdag 23.12: Amman- Dode Zee. (90km.).
---------------------
Arne heeft goed nieuws te melden. Onder de scanner constateren de dokters dat de nierstenen vergruizeld en grotendeels verdwenen zijn. Nog wat medicatie en dit komt in orde.
Ik beslis om vandaag nog naar de Dode Zee te fietsen en deze "lastpost" vaarwel te zeggen. Zij blijven nog een dagje op rust.
Opnieuw afscheid genomen. Prima kerels!!!!!

Om half 11 vertrokken en 2u later, 55km verder, sms ik de kezen dat ik met m'n voeten in het water sta.
20 Kilometer ten westen van Amman, dat op 800m hoogte ligt, begon de weg te dalen tot... -410m onder zeeniveau. 30 Kilometer dalen aan 1 stuk, 1210m hoogteverschil. Life is crazy.
Eigenaardig!
Een zee die 410m onder zeeniveau ligt.
Ik betreed hier ook, vlakbij Israel, bijbelse grond.
De Jordaan, Mozes, Het Beloofde Land, Jezus die hier door Johannes gedoopt werd.


Enkele bijzonderheden over de Dode Zee:

* Ligt 410m onder de zeespiegel en is daarmee het laagste punt ter wereld.
* Het is de zoutste en de warmste zee ter wereld. In een gewone zee bedraagt het zoutgehalte 3 a 4 procent, deze zee draagt 32 procent zout in zich. Door de grote hitte die hier meestal heerst verdampt het water erg snel' en het zoutgehalte neemt hierdoor nog steeds toe. De temperatuur v/h water daalt nooit onder de 24*.
* Niets overleeft in deze zoutpoel, 1 enkele uitz.(later meer). Geen enkel visje, elk plantaardig of dierlijk leven verstikt dadelijk.






* Geen enkel levend wezen overleeft deze zoutpoel? Natuurlijk wel, "De Homo Turisticus",... die overal tegen bestand lijkt!
* Eens je in de Dode Zee stapt, kom je in een soort van gewichtsloze toestand terecht en worden je ledematen onherroepelijk naar het wateropp. gestuurd. Vergeet zwemmen, je hebt meer weg v/e spartelende hond.
* De meest elegante manier is gewoon achterover leunen en ronddrijven.
* Een populaire bezigheid van de Homo's T. is een... folderke lezen in het water. Al voorgedaan door... miljoenen andere Homo's T. voor mij!
* Door de grote zoutconcentratie kan je heerlijk dobberen op het water. Het water voelt glibberig aan en laat op je huid een fijne olieachtige filter na, waardoor die heerlijk zacht gaat aanvoelen.
* Mond gespoeld met het water. Bweiiiiiiik!




* Niks slaagt erin om in dit milieu te overleven maar ook de Dode Zee is "stervende".
Ze is gedoemd om te verdwijnen en wordt elk jaar een meter kleiner. Ooit was ze 90km lang, nu nog amper 70km. Door de hoge temperatuur, heel weinig neerslag, veel verdamping en onvoldoende watertoevoer van zijn leverancier, de rivier de jordaan, zal de zee over naar schatting... 40 a 50 jaar volledig opgedroogd zijn! Een katastrofe voor de streek.



* Er is dringend een reddingsplan nodig om deze unieke plaats te behouden. Er is sprake van een kanaal te graven van "de Rode naar de Dode". Een heel moeilijk werkske en het zou handenvol geld kosten. 25 a 30.000.000.000 euro lees ik ergens!
Fingers cross.





Vrijdag 24.12: Dode Zee- Kerak. (60km.).
---------------------
Als je weet dat je van -410m naar een hoogte van 800m moet vertrek je met een licht gevoel van onbehagen. Eerst nog 30km langs de zee.

Laatste blik op dit unieke stukje op onze wereldbol. aan de overkant zie je Israel.


Vandanaf gaat het linksaf de bergen in. De omgekeerde beweging v/d dag ervoor. Geen 30km naar beneden suizen, wel 30km naar boven sukkelen.



Gekkenwerk, afzien, maar ik ben dit nu aan het intikken en zodoende weten jullie dat ik het ook deze keer overleeft heb! En ergens toch genoten, jawel, van het prachtige landschap.

Rond een uur of 3 in de namiddag aangekomen en de burcht van Kerak nog een bezoekje gebracht. Op hun weg naar het einde v/d wereld hebben onze "waarde" kruisridders nog de tijd gevonden om stevige gebouwen op te trekken op de toppen v/d kale heuvels. De burcht ligt er vandaag tamelijk vredelievend bij en de wolkenloze, irisblauwe hemel maakt het plaatje compleet.


Nog een paar fotokes en 's avonds kerstavonddiner... op m'n 1-tje. Zit er niet mee, echt niet. 't Wordt hier gewoon niet gevierd!


Nodig eens een eenzame uit!

# Renaud de Chatillon bezette het fort van Kerak van 1172. Deze kruisvaarder "die God noch gebod kende" (vreemd, maar ja) bedacht voor zijn gevangengenomen vijanden een bijzonder barbaarse manier om hen terecht te stellen. Hij liet ze v/d hoge muren naar beneden gooien, hun hoofd echter beschermd door een houten harnas, waardoor ze nog bij bewustzijn waren als ze 10-tallen meters lager te pletter vielen!!!!

Z#A#L#I#G K#E#R#S#T#F#E#E#S#T allemaal.






Zaterdag 25.12: Kerak- Dana. (90km.).
------------------
Berop- bergaf- bergop- bergaf- bergop-...
90 Kilometer bollen op Kerstmis in een blakende zon, korte broek, t-shirt, 25*, kletskop fel verbrand.
Onderweg nog een burchtje.



Warme, zonnige kerst hier.
Witte, sfeervolle kerst in Belgie.
Als ik mocht kiezen!!!???





Zondag 26.12: Dana- Wadi Mussa Petra. (60km.).
------------------
GA HAPJE ETEN. TOT ZO DADELIJK. (WOENSDAG 05 JANUARI).
....
....
....
Het etentje heeft lang geduurd,... volle 4 dagen.
Sorry hiervoor.


Lastige rit tot in Wadi Musa, het dorpje van waaruit je Petra kunt bezoeken, de magistrale rotsstad v/d Nabateeers. Een volk en beschaving waarover nog steeds weinig bekend is maar die vanuit het arabische schiereiland (het huidige Oman, Jemen en Saoudie-Arabie) in de 4e E V.C hier een volledige stad uit de rotsen hakten.
Een paar kilometer voor ik het dorp binnenfiets doemt rechts van me een bergketen op.
Tussen deze brokkelige bergen moet ergens Petra liggen.
De Nabateeers hebben de stad diep in de rotsen uitgehouwen, veilig verborgen, zodat niemand haar van ver in het oog zou krijgen.
KIPPENVEL! Is Petra even indrukwekkend als pakweg de Chinese Muur of de Egyptische Pyramides? Ik ben benieuwd en verheug me op het bezoek van morgen.





Ik ga in de vooravond een kijkje nemen aan het bezoekerscentrum en schrik me een bult en m'n bloed begint langzaam te koken als ik de plakkaat zie hangen met daarop de inkomprijzen.
Ze vragen 50 jordaanse dinar= 50 euro voor de site 1 dag te bezoeken.
Nergens anders ter wereld hanteren ze deze prijzen om iets te gaan bezichtigen.
Het is een ridicule, absurde, schandalige prijs. Echt buiten proporties!
Ik uit m'n ongenoegen en ga met alles en iedereen een gesprek en discussie aan over dit gegeven. Hier en daar krijg ik een flauw applausje van enkeke andere toeristen maar over het algemeen vang ik overal bot en krijg ik weinig gehoor.
Het succes is de Jordaniers naar het hoofd gestegen nu Petra sinds 07.07.2007 bij de "7 nieuwe (onofficiele) wereldwonderen" is verkozen. Voor deze tijd kostte een inkomticket 20 euro, daarna is de prijs zomaaar eventjes met... 150% gestegen. De toeristische melkkoe (bijna een miljoen bezoekers per jaar) moet helemaal gemolken worden denken ze hier!
Ik koop een schandalig duur inkomticket voor morgen en trap het boos af.

GELDWOLVEN, AASGIEREN, WOEKERAARS. "JORDAN STINKS".
IK HOOP DAT DE DODE ZEE SNEL OPDROOGT !!!





Maandag 27.12: Petra.
-------------------
Even dit.
Ik wil niemand iets opdringen en misschien doe ik het wel omdat ik geen kinderen heb, allee toch geen die dit kunnen lezen, dat ik toch iets wil doorgeven, iets wil meedelen, dingen wil vertellen.
Ik hoop dat er wat dingen in staan waar kinders of volwassenen iets aan hebben. En ach, een verhaal(tje) vertellen; blijkbaar houden daar toch een paar mensen van.

Dus... ga er maar voor zitten.
Welkom in het fenomenale Petra, de eeuwenlang vergeten rotsstad v/d Nabateeers.


De Nabateeers, nomaden uit het arabische schiereiland waren een welvarend volk en dit dankzij de handel in specerijen, olieen en parfums. Op hun weg naar het noorden kwamen ze langs deze plek en in de 4e E V.C begonnen ze hier aan de bouw van een rotsstad. Omdat vlak langs deze stad de karavanen op de zijderoute passeerden konden de Nabateeers hier tol heffen en hun rijkdom nam steeds verder toe. Ze gebruikten daarna deze natuurlijke vestiging om hun handelswaren en onmetelijke rijkdommen in op te slaan.

De stad heeft slechts 1 ingang, de Siq, een smalle kloof van 1,2 kilometer lang die tussen de rotsen voert. Deze spelonk ontstond na een aardbeving en water van de rivier de Wadi Musa schuurde de spleet verder uit. De vernuftige Nabateeers leidden het water om via een tunnel waardoor de kloof droog kwam te staan. Enkel langs 2 fijne irrigatiekanaaltjes langs de wanden voerden ze nog water naar de stad.
In het begin is de kloof vrij breed, maar ze wordt steeds smaller en op sommige plaatsen rijzen de loodrechte wanden tot wel 100 meter hoog.



Het pad door de Siq is fel verbeterd. Tot 30 jaar geleden moest men over de rotsen klimmen.

Als tenslotte de hoge golvende rotsen elkaar bijna aanraken, wijken ze plots als gordijnen uiteen en stopt de kloof abrupt. Je komt op een groot plein terecht en onverwacht verschijnt...




... EL KHAZNEH.

De fenomenale, indrukwekkende schatkamer. (Velen geloven nog steeds dat ergens in deze tempel een fabuleuze schat verborgen zit).
Het zonlicht weerkaatst op de schitterende ruine die in de rotsen is uitgehouwen.
43 meter hoog, 2 verdiepingen, een adembenemend relief uit 1 stuk rots gebeiteld, met een schitterende facade.
10 Jaar is er aan gewerkt en de tempel is verassend goed bewaard.
Ik sta perplex bij zo'n staaltje van antieke "architectuur"!






Als ik verder wandel kijk ik m'n ogen uit.
Petra is echt een juweeltje.
Er verschijnt een hele stad helemaal uit de rozerode rotsen gesculptuurd.
Als echte kunstenaars bouwden ze indrukwekkende huizen, koningsgraven, prachtige tempels, theaters, badhuizen, tombes (om hun overledenen te begraven),...
Alles even groots en onbevattelijk mooi.
800 Gebouwen, gevels, graven,... staan nog (gedeeltelijk) overeind.
En ongelooflijk maar waar: de hele stad werd met... beitel en hamer uit de rotsen gehouwen.



Een theater dat plaats bood aan 3000 toeschouwers.

De koninklijke graven: 5 reusachtige tempels van wel 3 verdiepingen hoog die naast elkaar uit een reusachtige rotswand uitgehouwen werden.


Heel dit fabelachtige decor is omgeven door onbegaanbare rotspieken en een zandstenen massief dat als een natuurlijk fort de mensen die hier leefden beschermden tegen alle vijanden. In de vallei gonsde het van leven en activiteit met huizen, winkels, badhuizen, theaters,... . Wegen voerden kriskras door de stad en een vernuftig irrigatiesysteem bevloeidde de terrassen op de heuvelflanken rondom.
Op het hoogtepunt leefden hier 35.000 inwoners.




Het grootste gebouw van Petra ligt op 45min wandelen, hoog de bergen in. Veel toeristen leggen dit traject af op de rug van een ezel, echte "die-hards" beklimmen 800 treden tot "ik" op een plateau aankom waar een groot klooster uit de rotsen gehouwen is.
Opnieuw een schitterende plaats om een hele tijd weg te dromen.






Pas in 1812 betrad de 1e westerling sinds eeuwen opnieuw de kloof. Geen enkele europeaan had de stad ooit aanschouwt. (De Romeinen hadden hier wel een tijdje "gelogeerd" en wat bijgebouwd).



Alleen de inwoners zelf kenden nog de toegang tot Petra.
Eeuwenlang wordt de stad doodgezwegen.
De Zwitserse reiziger Johan-Ludwig Burckhart reist door Arabie. Een ware ontdekkings-
reiziger en in
Jordanie hoort
hij mensen
vertellen
over een
fabelachtige
rotsstad.
Hij leert ara-
bisch, kleedt
zich als
herder, schaft
zich "een
schip van de
woestijn" aan
en wint
tenslotte na
jaren het ver-
trouwen v/d
streekbewo-
ners.
Ze tonen hem
uiteindelijk
de Siq en de
stad. Terug in
Zwitserland
wordt hij als
held onthaald.
Al vlug komen
de 1e toeris-
ten een kijkje
nemen.

Sindsdien is Petra 1 v/d mooiste en meest mysterieuze sites ter wereld. Als er 1 unieke ervaring bestaat die iedere reiziger wel eens moet hebben meegemaakt, dan is het wel een uitstap naar hier!


In de late namiddag, na heel de dag ronddwalen is het aan de tempel El Khazneh veel drukker dan deze morgen om 7 uur.
"Indiana Jones and the Last Crusade" werd hier opgenomen en ook Kuifje beleefde op deze plaats
wonderbaarlij-
ke avonturen
in "Cookes in
voorraad".




Er zijn wekelijks 2 rechtstreekse vluchten van Brussel naar Aqaba. (Op anderhalf uur rijden van Petra).
Dit Jordaanse wonder ligt korterbij dan ooit!
En het is zijn... 50 euro meer dan waard!
GELDWOLVEN, AASGIEREN !!!







Dinsdag 28.12: Petra- Aqaba. (145km.).
-------------------
Als ik 's morgensvroeg vertrek waait het verschrikkelijk hard. Gierende wind op kop en bergop. Dit kan tellen. Ik word zelfs een paar keer van m'n fiets geblazen als een bus of vrachtwagen me passeerd. Beangstigend.
Gezond gestoord op deze dag v/d onnozele kinderkes!?
En in de bergen, het moet maar even serieus beginnen te waaien, windop, en je weet al; oei, wat kom ik hier doen, ik heb hier eigenlijk even niets te zoeken of te betekenen.
Na een uur of 5, waarvan 4u op de fiets ben ik een kleine 50km opgeschoten. Het ziet er niet rooskleurig uit om vandaag nog tot in Aqaba te geraken.
Maar dan,... de wind draait iets, mijn rijrichting draait ook iets en het gaat nu bergaf. (van 1100m naar zeeniveau!).

De grote molen.
Vrachtwagens voorbijsteken in de afdalingen. (Op een bepaald stuk, ongeveer een afstand van 30km steek ik 4 keer opnieuw dezelfde vrachtwagen voorbij en hij mij). Hilariteit alom.
Bergaf is fantastisch.
Windaf is fantastisch.
Topvorm is fantastisch.
Ik kan door muren rijden.
Ik word niet moe.
Ik ga ontploffen.
Ik tintel van leven.
Doorvlammen, doorvlammen, doorvlammen.

Op een goeie 3 uur trappel ik bijna 100km bijeen.

's Avonds kom ik in Aqaba aan en staat er 144,74km op m'n tellerke. (de 2e langste rit tot nu toe). 7u 11min op de fiets, 19,9km/u, en ergens heb ik m'n snelheidsrecord aangescherpt,... 73,2km/u ergens in een... mooi stukje afdaling naar beneden gesuisd!!!







Woensdag 29.12: Aqaba.
-------------------
Rustdag.


Donderdag 30.12: Aqaba.
---------------------
Naar de luchthaven gefietst, 15km v/h centrum.
Omdat er rechtstreekse vluchten zijn naar hier vanuit Brussel ga ik eens kijken of ik er geen "Laatste Nieuws" op de kop kan tikken.
Een paar km buiten de stad proberen 2 gasten die langs de weg staan me te laten stoppen. Door een beetje ervaring en "een beetje verstand" zie ik dat ze weinig goede bedoelingen hebben en ik rijd er dan ook met een grote boog omheen. Ze roepen en tieren, fuck you, en smijten met stenen naar me.
Ik steek m'n vinger in de mond, Fuck you too.
De 2 kerels zijn woedend, zeker als ik 100m verder afstap, m'n vinger triomfantelijk in m'n gat steek en nog eens naar hen lach. Kom ma, allee kom dan bende loosers.!
Subtiel provoceren. Vroeg of laat krijg ik eens een ferm pak slaag!

10 Kilometer verder... staan ze opnieuw. Ze hebben een lift gekregen. Als ik hen voorbijstuif willen ze me ten val brengen en gooien met volle bierflessen en stenen.
Ik zit met de daver op m'n lijf maar word gelukkig niet geraakt.
Andere mensen en chauffeurs rondom kijken vol ongeloof toe. Verbouwereerd. Wat gebeurt hier nu plots!!!???





Vrijdag 31.12: Aqaba.
------------------
Krijg een sms-je van... Tjalf. Hij is gisterenavond in Aqaba aangekomen en het wordt (opnieuw) een blij weerzien met hem.
Straks "moet" er gevierd worden. Altijd plezant als er een bekende in de buurt is.
Hij is al een paar dagen onderweg met 2 hollandse grieten, Marije en Alexandra, en samen met hen vier ik van oud op nieuw.
Ik ben echter niet goed in vorm en heb in de namiddag al te stevig gepintelierd. Om 2u lig ik al onder de wol.
Zit er niet mee. Opnieuw, echt niet!















Zaterdag 01.01... 2011: Aqaba.
--------------
Toch een kater!
Maar het valt
mee.
Rond de middag
ga ik ergens op
een terrasje
zitten en uit de
wind is het
zalig in het...
najaarszonneke
-winterzonneke
-voorjaarszon-
neke.

De temperatuur
wijst een goeie
20* aan en...
de pinten gaan
weer lekker
binnen!

HAPPY NEW YEAR
EVERYBODY.








Zondag 02.01: Aqaba.
----------------
Nog wat
rondgehangen
en 's avonds
met de meiden
en Tjalf een
terraske en
lekker chinees
gaan eten.
Leuke babbel,
aangenaam
gezelschap.

Tjalf vertrekt
morgen met de
boot naar
Egypte, de
meisjes gaan
met de bus naar
het noorden.
Ik blijf nog
even, wat
foto's en tekst
op m'n blog
zetten.
Zie het wel
zitten in het
nieuwe jaar.








Maandag 03.01: Aqaba.
-------------------
Heel de dag foto's op m'n blog plaatsen.
7 Uur aan een stuk. Wat een titanenwerk.




Dinsdag 04.01: Aqaba.
------------------

Woensdag 05.01: Aqaba.
-------------------
Beetje schrijven, rondhangen, en vooral... lui zijn.
Het vloeit allemaal niet zo vlot uit m'n pen.
Het kost me moeite om iets fatsoenlijks op papier te krijgen.
Tis schaven aan de tekst, tot je denkt, zo zit het een beetje goed.




Donderdag 06.01: Aqaba.
---------------------
Morgen neem ik de boot naar Egypte. Probeer daar het laatste deel van dit verslag neer te schrijven.

En Kristien, Ludo, Karel, Bert, Erwin, Greet, Els, Marleen,Inne, Liesbet, Alma, Regine of Stefaan.
Is er bij jullie misschien volgend schooljaar geen plaatsje vrij voor "een gedreven geschiedenisleraar met een vlotte babbel"?!
't Zou me wel uitkomen.
Als ik dan half mei thuiskom kan ik eerst nog... een paar maanden extra vakantie nemen voor ik in gang moet schieten!!!


Ciao everybody.

Hopelijk zijn alle goede voornemens, gemaakt op nieuwjaarsdag, tot nu toe uitgekomen!
HA- HA- HA.