Vandaag meer geluk met het downloaden van de foto`s. Een uurke of 2 en alles stond erop. Dus morgen of overmorgen volgt er een verslag bij. Groetjes.
Verslag van maandag 08 november t.e.m. vrijdag 03 december.
Maandag 08.11: Iskenderun- Turks/Syrische grens. (80Km).
-------------------
Rit van een kilometer of 80 tot aan de grens. Half 5 in de namiddag en het begint al te schemeren en dus te laat om vandaag nog Syrie... binnen te vallen. Hopelijk wil het morgenvroeg een beetje vlotten.
Bijna 7 weken in het land van Ataturk geweest. Turkije heeft me bekoord door zijn/haar no nonsense mentaliteit. Overal was het veilig op straat en werd ik door de mensen met veel warmte en goodwill onthaald.
Gastvrijheid zoals het hoort; een vriendelijk welkom met een oprechte glimlach!
Dinsdag 09.11: Turks/Syrische grens- Aleppo. (60Km).
-------------------
Heel de voormiddag aan de Syrische grens aan het prossen geweest.
"Waarom hebt u in Belgie geen visum aangevraagd"?
Dus aanschuiven aan een loket- Euro's wisselen voor dollars aan een ander loket- Een uur in de rij staan voor een stempel- Nog verder trekken en drummen tussen heel veel andere mensen om m'n paspoort terug te krijgen en als dit na een uur niet lukt begin ik toch wel lastig te worden en voer ik een stukje toneel op met veel roepen en tieren. Blijkbaar zijn ze dit niet echt gewend van een buitenlander want direct is alles in kannen en kruiken en 5min later wordt de prikkeldraad en de hekken opzij geschoven en kan ik Syrie binnen. OEF !!!
De rit naar Aleppo, een kleine 60km verder is vrij lastig. Druk verkeer en allerlei andere obstakels op de baan en heel veel stof happen. Geconcentreerd blijven is de boodschap.
Onderweg word ik begroet door vriendelijke mensen en door diverse portretten van Bashar al-Assad, president van het land.
Reuzengroot zijn de plakkaten langs de weg.
Ik zie het Albert of prinske Flip president Assad nog niet na doen!
Woensdag 10.11: Aleppo.
--------------------
Aleppo is een drukke stad met heel veel volk (3milj. inwoners).
De stad heeft een bijzonder mooie citadel. Echt indrukwekkend en als je tot boven klimt heb je een prachtig uitzicht over de authentieke stad, een stad die weinig restauratie behoeft omdat het leven en het doen en laten in de straten er al eeuwen hetzelfde is gebleven.
Heel de dag in de buurt van de citadel rondgehangen. Ik geniet echt van deze plaats.
Een heel simpel backpackershotel gevonden. Aan de buitenkant ietwat "grauw", binnenin is de kamer "luxueus"! 10Euro/nacht.
50 Meter verder in de straat ligt het Barton-Hotel. Een sierlijke maar enigszins in verval zijnde woning gebouwd in 1911. Als je vroeger van de Orient Express staptte ging je automatisch in dit hotel logeren. Bekende mensen als Lauwrence of Arabia, generaal de Gaule, Lindbergh en Zsa Zsa Gabor verbleven er een tijdje. Agatha Christie woonde er zelfs 11 jaar en schreef er haar boek "Murder on the Orient Express".
Ik ben een paar keer enkele whiskytjes gaan drinken in de retro-knusse bar en heb me aan het schrijven gezet. Zonder veel succes. De geest van A.C. kon me niet inspireren!
Donderdag 11.11: Aleppo.
---------------------
Vrijdag 12.11: Aleppo.
-------------------
Zaterdag 13.11: Aleppo.
--------------------
Doelloos ronddwalen, rondhangen.
Eigenlijk niet veel gedaan maar ik geniet van deze stad.
Een paar museums bezocht, een gesprek met 2 brusselse meiskes, iets gaan eten met een 60-jarige Syrier, iets gaan drinken met een 70-jarige Palestijn, een urenlang gesprek met een nog oudere inwoner van Aleppo in een park.
Veel verhalen, allemaal in het frans, over het leven en het welzijn in dit land.
Lijkt, blijkt allemaal niet zo simpel te zijn !!!!!!
Paar keer naar de soek (markt) geweest, overdekte, kronkelende steegjes met stalletjes. Dit oude stadsdeel (6km bij 3km) bevindt zich op de werelderfgoedlijst van de unesco.
Authentiek, chaos, kleuren, geuren,... honderd jaar terug in de tijd, alleen is de ezel vervangen door een cammionetje!
Zondag 14.11: Aleppo- Lathakia. (195Km... met de trein).
-------------------
Geen goesting om het traject af te leggen per fiets en ik voel me allesbehalve gezond.
Een 4 en half uur durende treinreis in... 1e klas (stel je er niks bij voor) voor... 70 eurocent. Spot, spot, spotgoedkoop.
Ter compensatie, want moet m'n 50 euro/dag opkrijgen, kamer met sat.TV en ligbad voor... 55 euro/nacht, ontbijt niet inbegrepen.
Ik leer het echt nooit!
Maandag 15.11: Lathakia.
--------------------
Voel me beroerd en kotsmisselijk. De laatste tijd veel te veel water gedronken van de kraan en vorige nacht zeker ne keer of 10 naar de WC gecrost. Diarree tot en met en ne kilo of 5 lichter denk ik. Ongelooflijk wat er allemaal uitspoot. Smakelijk!
Goedkoper hotelleke en uitzieken.
Dinsdag 16.11: Lathakia.
--------------------
Wa rondgehangen en klein beetje hersteld. Ik waan me hier aan de kust in Europa. Wat een verschil, de gesluierde vrouwen van Aleppo hebben plaats gemaakt voor exotische exemplaren in strakke blousjes en minirok. Sommige dames zijn echt niet te doen en laten me met verweesde blik achter. SPRAK IK TOCH MAAR WA ENGELS !!!
Woensdag 17.11: Lathakia- kasteel van Saladin. (35Km).
----------------------
Het gaat moeizaam met het fietsen en voor een hoogteverschil van 450m te overbruggen en ocharme 35km verder tot aan het kasteel te geraken ben ik bijna een hele dag onderweg. 10 Keer stoppen om te rusten en hier en daar wat thee te drinken, bergop, windop, geen greintje kracht in m'n benen of armen.
In mijn reishandboek over Syrie staat te lezen dat dit buitengewone fort en het grootste middeleeuws kasteel van het Midden-Oosten een onzegbare charme bezit, enerzijds door de kwaliteit v/d overgebleven ruines maar vooral door de natuurlijke schoonheid van de omgeving waarin het zich bevindt.
Ahum, beslis zelf maar of...? Ik ben... niet binnen geweest.
Donderdag 18.11: Kasteel van Saladin- Jablah. (75Km).
----------------------
Wat een verschil! Voor de weg terug van het kasteel tot in Lathakia (35km, gisteren heel de dag mee bezig) heb ik nu enkel een uur en een kwartier nodig.
Bergaf- windaf- constant vlammen- ... Zalig.
Verder gefietst tot in Jablah, 40km verder.
Vrijdag 19.11: Jablah.
--------------------
Ik geniet van Syrie, van dit dorp. Gewoon op straat, zomaar, spontaan, overal word ik aangesproken. Iedereen lacht naar me, wil me een hand geven, een gesprek.
Hello sir, where you from, welcome in Syria, WELCOME IN SYRIA,
"W E L C O M E - I N - S Y R I A" .
Honderd keer, hier in dit ietwat vergeten kuststadje waar weinig toeristen stoppen, laat staan... wielertoeristen.
Eigenlijk voel ik me hier geen toerist. Hun uitnodigingen voor een gesprek, thee of een maaltijd zijn nooit agressief of opdringerig.
De Syriers zijn de warmste en hartelijkste mensen die ik ken. Nog vriendelijker dan de Albanezen, de Turken, de Mongolen, de Nieuw-zeelanders.
De mensen zijn aangenaam, warm, hartelijk en beleefd, soms op het formele af.
W - E - L - C - O - M - E - - - I - N - - - S - Y - R - I - A ! ! ! !
Zaterdag 20.11: Jablah- Tartus. (55Km).
---------------------
's Morgens een telefoontje naar Babka, m'n grootmoeder.
Ze wordt vandaag... 99.
Ik ben altijd een beetje haar oogappel geweest, wel plezant.
Ludo, m'n schoonbroer heeft op zijn blog een mooi verslagje over haar verjaardag geschreven. Hiernaast op "muggenbeet" klikken en jullie kunnen het ook lezen.
Ik vind dat Babka er goed uitziet op zijn foto's. Doet me plezier.
Tot in Tartus gefietst. Een stukje Middellandse Zee op zijn Syrisch, volop in verandering doordat de overheid er een vakantieoord wil van maken om bemiddelde klanten uit de golfstaten te trekken.
Een straat, heel wat restaurants, trendy bars en enkele klassehotels.
Zodra je de zeeboulevard verlaat, veranderd de sfeer totaal. In de binnenstad gaat het gewone leven rustig zijn gang.
Een paar dagen met Konrad, een Zwitser met een fiets, opgetrokken. Aangename gast.
De visserbootjes komen 's morgens met hun vangst binnengevaren.
Zondag 21.11: Tartus.
-------------------
Maandag 22.11: Tartus- Krak des Chevaliers- Tartus. (110Km).
-------------------
Busuitstap (110km heen en terug) naar het volgens Lauwrence of Arabia best bewaarde en prachtigste kasteel ter wereld. Een architecturaal pareltje waar je door galerijen en zalen kunt wandelen van 1 van de indrukwekkendste militaire constructies v/h Nabije Oosten.
Het Krak was 1 van de laatste versterkte plaatsen van de kruisvaarders.
Deze kruisvaarders waren er vast van overtuigd dat ze het recht hadden het "christelijk land" te bevrijden van de heidenen.
Het kasteel/fort/burcht werd voor het eerst door hen ingenomen in 1099 en pas in 1271 moesten de laatste kruisvaarders zich overgeven en kwam het opnieuw in handen van de islamitische tegenstanders.
Godfried van Bouillon die naar Jerusalem trekt, Syrie, het vroegere Babylonische rijk van Mesopotamie, het land van de legendarische Eufraat,...
Ik heb vroeger altijd graag de verhalen die de meester erover vertelde aanhoort, wie niet?
10/10 Had ik altijd op geschiedenis, aardrijkskunde, godsdienst, estetica, duits, frans, engels,... hoofdrekenen en schoonschrift.
Later is de miserie begonnen.
0/10 Op wiskunde, fysika, scheikunde en nog wat andere vakken.
Ik heb er m'n slaap eigenlijk nooit voor gelaten.
WAHH ! IK VIND HET EEN MACHTIG KRUISVAARDERSKASTEEL.
Tot in 1933 werd het bewoond door dorpsbewoners, alawieten.
Samen met hun kamelen, hun geiten en hun... vrouwen.
Het duurde jaren eer de Fransen die het voor het zeggen hadden in Syrie, de...50.000m met een 3-ke boven vuilnis verwijderd hadden.
EEN PRACHTIGE PLAATS OM EENS GEWEEST TE ZIJN.
Dinsdag 23.11: Tartus (Syrie)- Tripoli (Libanon). (70Km).
--------------------
35 Kilometer gefietst tot aan de Syrisch/Libanese grens. Ik heb geen frank meer op zak, enkel een bank- en visa-kaart en wat ik al een tijdje gevreesd heb gebeurt ook.
Ik heb ongeveer 10 euro nodig om Syrie... "buiten" te geraken.
Er is geen bancontactautomaat hier aan de grens en de kortstbije is in Tartus waar ik deze morgen vertrokken ben, 35 kilometer terug.
Mijn gesmeek en gezaag helpt niets en er zit niets anders op dan terug te fietsen of om 10 euro... bijeen te bedelen.
Het bedelen lijkt me erover en er zit niets anders op dan terug te bollen richting Tartus.
Als ik nog wat blijf treuzelen hoort een jonge Libanees m'n geklaag en geeft me prompt 20.000 libanese pond zodat ik een plakkertje kan kopen en het land uit kan.
Als ik de gast zijn adres en telefoonnr. vraag wuift hij me weg. 10 Euro is niet het einde van de wereld, hij doet dit graag voor me. Ahum, tis zo ene als ik.
Later, na Libanon keer ik nog eens terug naar Syrie om via Damascus tot in Jordanie te geraken.
Maar ik weet nu al: Syrie is een boeiende bestemming.
Bush noemde het 1 van de grootste schurkenstaten ter wereld. Het land heeft eigenlijk een slechte naam in het buitenland en opnieuw ben ik, zo ook al na Albanie, totaal verrast door het o zo rustige land.
Geen diefstal of ergernis te bespeuren.
Uitermate veilig. Als toerist loop je hier veel minder risico om bestolen of lastig gevallen te worden dan in Belz, zeker weten.
Supervriendelijke mensen die het gebod eren dat iedere gast of voorbijganger altijd welgekomen is. (Heeft er al iemand van ons een Belg op straat tegen een Syrier horen zeggen: WELCOME IN BELGIUM). Ik plaats duidelijk geen vraagteken achter deze zin.
Reizen hier toont aan dat er in dit gebied een geheel andere, onverwacht mooie wereld schuilgaat achter het nieuws dat je dagelijks op televisie ziet of in de krant leest.
Je ziet ook vaak schrijnende dingen,armoede, bedelen, een vervuilde kust, overal wordt er huishoudelijk afval gedumpt,... LIFE IS NOT EASY.
Tot in Tripoli gefietst. Libanon verwelkomt me.
MORGEN WERK IK DIT VERSLAG VERDER AF. SPIJTIG DAT BELGIE/NEDERLAND HET WK-VOETBAL NIET MOGEN ORGANISEREN.
JA MAAR, DAT HAD ONS TOCH ALLEEN MAAR GELD GEKOST !!!!!!!!!
Woensdag 24.11: Tripoli.
---------------------
Tripoli is een erg levendige stad met veel volk op straat en een kleine soek die een beetje op die van Aleppo in Syrie lijkt.
Madamme draagt de boodschappen op haar hoofd.
Madammen zonder hoofd. (Let.?, Fig.? Oei, oppassen!).
Deze handelaar is wel erg zeker van de kwaliteit van zijn handelswaar. Hij probeert horloges aan de man te brengen en beweerd dat "de Rolexen" schok- en waterbestendig zijn. Om dit te staven liggen de horloges ondergedompeld in een bakje water.
Kostprijs; iets meer dan 1,50 euro/stuk.
Vrijdag 26.11: Tripoli.
--------------------
Vrijdag is rustdag (sabbath) in het Midden Oosten.
De staten in Tripoli liggen er in de voormiddag dan ook vredelievend rustig en stil bij.
Zaterdag 27.11: Tripoli- Beirut. (105Km).
--------------------
Tot in Byblos gefietst, 60km zuidelijk van Tripolie, en de bedoeling is om hier te overnachten. Echter niets betaalbaars gevonden en beslist om de ruines van de stad links te laten liggen en verder te bollen tot in Beirut.
10 a 15 Km voor ik het centrum van de stad in rij wordt het (zonder overdrijven)... tamelijk druk op de baan!
Duur hotel binnengestapt, eigenlijk nog minder betaalbaar dan de plaatsen in Byblos. Maar ja, tis om mezelf te belonen voor 105km noeste arbeid.
's Avonds een extraatje. Op internet ergens via 1 of andere site Standard-Lierse live bekeken. 7-0 !!
Ik ben content. de meisjes en de mannen thuis ook denk ik.
Zondag 28.11: Beirut.
-----------------
Ik zit op het terras van m'n kamer op het 5e verdiep te genieten van het zalige weer en neem onopvallend wat foto's van de bedrijvigheid die zich onder mij afspeelt. Nogal wat politie- en legertroepen op straat, 1 of andere libanese politicus wordt verwacht verneem ik later.
5 Minuten later wordt er geklopt. Als ik de deur open schrik ik toch een beetje. De hoteleigenaar, een andere persoon en 2 soldaten met een vervaarlijk uitziend wapen staan voor me.
Nogal bits en kwaad wordt me duidelijk gemaakt dat ik iets verkeerd gedaan heb. Of ik bereid ben mee te komen en m'n fototoestel mee te nemen.
Verdere 5min later is alles geregeld.
Een heel vriendelijke, jonge commandant legt me de situatie uit en vraagt beleefd of ik... de 6 foto's wil wissen die ik van z'n troepen gemaakt heb.
Ik probeer met een glimlach nog een beetje tegen te pruttelen. Vertel dat ik niet weet hoe ik een foto moet wissen (wat de waarheid is). Hoe zit het met "de persvrijheid" in dit land. Zijn troepen interesseren me niet, het gaat me om het oude gebouw op de achtergrond!
Hij lacht ook, alhoewel een beetje groen, en wist zorgvuldig zelf de 6 foto's. Met een stevige handdruk bedankt hij me voor de medewerking.
Dus geen foto's van libanese militairen in hun pantservoertuigen in de straten van Beirut. Misschien probeer ik het later nog wel eens!
Maandag 29.11: Beirut.
-------------------
Backpackershostel gevonden voor 9euro/nacht, met 4 op de kamer.
Backpackers; met weinig rondkomen en overal je plan trekken, op den duur wordt dat een levenshouding.
Ik ben het een bikke ontgroeit, heb graag wat privacy, rust en luxe rond mij. Maar tis tof, gezellig en plezant als het klikt met de anderen op de kamer en als de nachtbrakers en/of de snurkers u niet de hele nacht wakker houden.
's Avonds met Thomas, een Catalaan en dus geen Spanjaard, en Stephan, een gast uit Ontario, Canada die jaarlijks voor 6 maand op reis trekt om de bittere kou in z'n land te ontvluchten, in een bomvolle kroeg Barcelona-Real Madrid gaan zien. (5-0).
Barcelona speelt subliem samba-voetbal. Wat een grandioze ploeg is dit !!!!!
Dinsdag 30.11: Beirut.
-------------------
Na jaren burgeroorlog tss. zo'n beetje alle religieuze en politieke groeperingen wordt Beirut in sneltreinvaart weer opgebouwd. Overal zie ik nieuwe gebouwen, moskeen, hotels, pensions en restaurants die geduldig wachten op de komst van nieuwe toeristen.
Langs de zee heerst een relaxte en levenslustige sfeer.
Een spectaculaire comeback na de vele oorlogen een conflicten.
Beirut is al 1000 maal gestorven en 1000 maal herrezen.
In 2006 vielen er bij een heftige oorlog tss. Israel en de Hezbollah in heel het land nog 1200 doden, voornamelijk onschuldige burgerslachtoffers.
In 2008 waren er nog schietpartijen en schermutselingen in de straten van Beirut.
De bouwkranen domineren de skyline van de stad. Werkelijk overal wordt (herop)gebouwd. Drilboren ratelen onophoudelijk. Hijskranen buitelen over elkaar heen.
Een stille getuige van al het vroegere geweld is het eens zo machtige Holiday Inn Hotel. Een pijnlijk monument v/d burgeroorlog. Het rijst boven de andere gebouwen uit als een gigantische grafzerk en doet me denken aan de Twin Towers in N.Y..
Het Holliday Inn was in 1975 met veel fanfare en bombast geopend maar enkele weken later brak een oorlog uit die 15 jaar zou duren. Het werd al snel "a big target" omdat veel "snipers" van hieruit oppereerden om de stad te verdedigen.
Nu, bijna 20 jaar na deze burgeroorlog hangen er nog altijd stukken gordijn uit de ramen en bewonen enkele duizenden duiven... de luxueuze suites van weleer.
Maybe one day it will open his doors again !!
Vanaf nu kan ik wel zeggen.
"I STAYED IN THE WORLD'S WORST HOLLIDAY INN HOTEL".
Woensdag 01.12: Beirut.
--------------------
In de wijk waar m'n hostel ligt gaat het leven zijn gewone gang. Je verdwaalt in een doolhof van steegjes.
Mensen leuren met van alles en nog wat door de straten.
Provisorisch aan elkaar geknoopte telefoon- en electriciteitsdraden hangen als spinnenwebben over de straten en... de electriciteitsvoorziening valt regelmatig uit.
De terraskes v/d woningen zien er "ietwat eigenaardig" uit.
Fietsen in Beirut is niet simpel! Een understatement.
Razend druk overal, chaos, propvolle straten, alles geblokkeerd, overal staan auto's onwettig geparkeerd met 4 pinkers aan, onophoudelijk getoeter, deuren worden zonder nadenken of omzien opengezwaaid, velen negeren rood licht en straten waar je niet in mag, boven de stad hangt dikwijls een dikke bruine smoglaag,voorrang heeft die die het minst op zijn rem trapt, als jezelf rechtdoor fiets slaan ze de straat in voor u i.p.v. achter u, enz., enz.,... .
's Avonds of 's nachts is het helemaal een loterij.
Riooldeksels en roosters zijn verdwenen en plots bevind ik me een meter van een diep gat.
En als je met volle vaart over een rooster vlamt is het toch nog mogelijk dat het niet goed komt.
Waanzin, het verkeer hier.
Donderdag 02.12: Beirut.
---------------------
Vrijdag 03.12: Beirut.
-------------------
De situatie in Libanon, opp. 1/2 van Belgie en dus een echt heel kleine stip op de wereldbol is op z'n minst gezegd... C O M P L E X te noemen.
Als je de situatie hier een beetje wil begrijpen is het alsof je in een ronddraaiende wasmachine zit. EVEN HELPEN BIJ DEZE POLITIEKE TIJDBOM ?????
Hezbollah
Falangisten
Israelische inmenging
Syrische bemoeienis
Bekaavallei
18 Religieuze gemeenschappen
Palestijnse Staat
Golan-hoogte bezet door Israel, opgeeist door Syrie
Islamitische- en christelijke milities
Amal
Soennitische fundamentalistische moslims
Fatah
Hamas
Al-Qa'ida-aanwezigheid
12 Grote vluchtelingenkampen met 400.000 rechteloze Palestijnen
Sabra en Shatila
Druzen
Sjieten
Christenen
Moslims
Iraakse vluchtelingen
Pro-Syrisch gezinde Palestijnse groepen
...
...
Wij hadden Diab Abou Jahjah die hier nu ook ergens rondloopt.
Nu hebben we enkel nog B H V.
Zullen "we" d'r uitgeraken??????????
<<< EINDCONCLUSIE >>>
# Met mij gaat het goed.
# Ben al over halfweg en het reizen bevalt me nog steeds, zelfs in deze knotsgekke regio.
# Zit een week of 3 achter op mijn schema.Dit heeft 3 grote oorzaken.
- De laatste maand amper 500km gefietst.
- Blijf lang hangen op dezelfde plaats. (o.a. 6 dagen Aleppo, 4 dagen Tripoli, 7 dagen Beirut).
- Het aanhoudend goede weer. Het is hier verdorie nog elke dag zonnig van 's morgens tot 's avonds, steeds 25* of meer en geen drup regen. Zalig weer elke dag, kan er ook niks aan doen. De laatste nattigheid die ik gevoeld heb was in de bergen langs de kust van Turkije, meer dan 30 dagen geleden.
Tis niet normaal hier zeggen de mensen. In Jordanie is het echt problematisch en roepen ze gelijktijdig Alah en God aan.
Moest het weer slechter zijn zou ik al veel dichter bij Egypte rondhangen.
# Heb tot nu toe iets over 7000 kilometer op de trappers gestaan. Meer moet dat niet zijn.
# Ik weet het, e goe vrouwke, kinderen zijn het schoonste wat er is. Ze brengen beiden grote voldoening maar ook... zorgen!
Vrij zijn, vrijheid hebben is ook mooi. Geen werkdruk, geen relatieproblemen,geen verplichtingen, geen wekker, geen gezaag rond uwe kop, geen (financiele) zorgen, jezelf kunnen zijn,...
# Eerdaags opnieuw even naar Syrie, vervolgens richting Jordanie. In Damascus is ne gast van het werk voor een 12-tal dagen. Mario van Herk doet er mee met het WK SNOOKER voor amateurs. Ga hem wa aanmoedigen.
# Leef op te grote voet, moet de broeksriem aanhalen, de tering naar de nering zetten, niet boven m'n stand leven, maar ja...!
EEN GOEDE FIETS, TIJD, ZON EN WAT GELD IS ALLES WAT IK NODIG HEB.
ALS JE EEN EIND WEGBENT, WEET JE OOK PAS WAT JE ECHT MIST !
EIGENLIJK NIET VEEL !
FAMILIE, MATEN, VRIENDINNEN, E GOE LIEF, MENSEN !
Ciao aan ieder, zie dat jullie niet bevriezen he !!!!
Benny Neyman zong ooit; een nacht zonder liefde is een... verloren nacht.
Amai, ik heb nog wat in te halen!
Posts
