Eerst nog een paar foto's die bij het vorige verslag hoorden en die ik toen om welke reden dan ook niet kon verzenden. En nu dus blijkbaar ook niet wegens onvoorziene omstandigheden. Morgen hopelijk meer nieuws.
marc zeer mooi geschreven verhaal van de dagelijkse gebeurtenissen ondanks de enorme twijfel voor- en bij je vertrek constateer ik dat je veel sneller gewoon geraakt ben aan dit leven dan het leven? daarvoor. zou jij geen schrijver worden inplaats van dat stomme pensengedoe. p.s.over het bartje dewe artikel ben ik het 200% met u eens.
Als men zo op een grijze maandagmorgend vanachter zijn bureaustoeltje uw reisverhaal aan het lezen bent, dan krijgt ge dadelijk terug "goesting" in het leven en is het "maandagmorgend gevoel" zo verdwenen. Zoals één van uw (talrijke) vrienden ten rechte schrijft, zou de niet veranderen van job en schrijver worden! Het is werkelijk met smaak dat men jou verhalen leest en bij vele anekdotes die je vertelt verschijnt regelmatig een lach bij het lezen. Je moet het maar kunnen vanop een paar duizend kilometer van huis! Hopelijk zien we mekaar nog in Kroatie rond de kanten van Split of Zadar (+/- 10 augustus)als je tenminste daartegen al geen "Contador" benen hebt! Grtjs, nog veel succes op de fiets en wees voorzichtig langs de Kroatische kust want het verkeer scheert daar langs je zij op die smalle,drukke en bochtige wegen.
Chapeau voor hetgeen wat je doet. Zo helemaal alleen erop uittrekken en dat nog wel met de fiets!
Uw reisverhalen worden met veel plezier gelezen. Nog heel veel succes onderweg en wie weet gaat ge het fietsen en de bergen nog missen als ge volgend jaar terug in het vlakke België zijt.
Peggy High five van Lennart en dikke poot van Bono
Onze jaarlijkse bbq met het 'wintertennis'-team zit er weer op.Met de nodige drankjes,eten en de daarbij horende steken onder water( dit jaar iets minder om da gij er niet bij waart).Er was ook een live optreden van de Michel, dit jaar met gitaar op de achtergrond.Niets da ge nog nie gezien hebt, maar blijft wel steeds lachen en gieren.Hoop da ge ginder ook op tijd kunt lachen met alles wat ge meemaakt. De groeten van ons team en de dames. Take care and see you next year.
Posts
marc
BeantwoordenVerwijderenzeer mooi geschreven verhaal van de dagelijkse
gebeurtenissen
ondanks de enorme twijfel voor- en bij je vertrek constateer ik dat je veel sneller
gewoon geraakt ben aan dit leven dan het leven? daarvoor.
zou jij geen schrijver worden inplaats van dat
stomme pensengedoe.
p.s.over het bartje dewe artikel ben ik het
200% met u eens.
knappe dingen die je doet marc heb het tornooi overleefd kei tof grts marnix
BeantwoordenVerwijderenDag Marc,
BeantwoordenVerwijderenAls men zo op een grijze maandagmorgend vanachter zijn bureaustoeltje uw reisverhaal aan
het lezen bent, dan krijgt ge dadelijk terug "goesting" in het leven en is het "maandagmorgend gevoel" zo verdwenen.
Zoals één van uw (talrijke) vrienden ten rechte schrijft, zou de niet veranderen van job en schrijver worden! Het is werkelijk met
smaak dat men jou verhalen leest en bij vele
anekdotes die je vertelt verschijnt regelmatig een lach bij het lezen. Je moet het maar kunnen vanop een paar duizend kilometer van huis!
Hopelijk zien we mekaar nog in Kroatie rond de kanten van Split of Zadar (+/- 10 augustus)als je tenminste daartegen al
geen "Contador" benen hebt!
Grtjs, nog veel succes op de fiets
en wees voorzichtig langs de Kroatische kust
want het verkeer scheert daar langs je zij
op die smalle,drukke en bochtige wegen.
Michel
Hey Marc,
BeantwoordenVerwijderenChapeau voor hetgeen wat je doet. Zo helemaal alleen erop uittrekken en dat nog wel met de fiets!
Uw reisverhalen worden met veel plezier gelezen. Nog heel veel succes onderweg en wie weet gaat ge het fietsen en de bergen nog missen als ge volgend jaar terug in het vlakke België zijt.
Peggy
High five van Lennart en dikke poot van Bono
Dag Tes,
BeantwoordenVerwijderenOnze jaarlijkse bbq met het 'wintertennis'-team zit er weer op.Met de nodige drankjes,eten en de daarbij horende steken onder water( dit jaar iets minder om da gij er niet bij waart).Er was ook een live optreden van de Michel, dit jaar met gitaar op de achtergrond.Niets da ge nog nie gezien hebt, maar blijft wel steeds lachen en gieren.Hoop da ge ginder ook op tijd kunt lachen met alles wat ge meemaakt.
De groeten van ons team en de dames.
Take care and see you next year.
Thierry