Foto´s staan erop. Voor titel en verslag... NOG ENKELE OGENBLIKKEN GEDULD A.U.B. !!!!!

Hoi allemaal,...
Ja, ja, hier ben ik weer.
´t Heeft (weer)(heel) lang geduurd eer dit verslagske op m´n blog verschenen is hé!
Ik heb er ´hard´ aan gedacht en sterk aan getwijfeld om deze keer enkel wat foto´s te plaatsen en tekst achterwege te laten.
Waarom?!
...

Ten 1e wordt het meer en meer een opgave om een stylo ter hand te nemen. En als iets ´moet´ wil ik nogal eens ´exta m´n best doen´ om dit niet te... moeten!
Ik ben van nature nogal lui... denk ik. Rust roest, een mens went makkelijk aan een lui leven, en ik gedraag me en verander dan ook snel in een manneke van 75, wat in de buurt van Benidorm natuurlijk niet zo verwonderlijk is en helemaal niet opvalt!
Ik troost me dan ook met de gedachte dat traagheid en luiheid iets typisch mannelijk is en daarom vind ik (genieten van het) lekker(e) nietsdoen, rust hebben best... ok, meestal zelfs zalig!

Ten 2e is er bijna dagelijks een aangenaam voorjaarszonneke, the sky is usually blue and cloudless here.
Wat is er in godsnaam fijner dan op een terraske te gaan zitten, evt. een café in te duiken en achter ´het glas´ naar de mensen te gapen? Een fris pintje, een gazet of een goed boek erbij, en ik ben over het algemeen, steeds weer, een tevreden mens.
Maar tja, ahum..., ´beginnende, weinig getalenteerde´ schrijvers moeten eigenlijk in opperste concentatie en geheel nuchter iets op papier zetten hé! En alhoewel ik heel regelmatig nuchter ben, laat daar vooral geen twijfel over bestaan, stel ik het schrijven van een onnozel verslagske dikwijls (noodgedwongen) weer uit!

Ten 3e, wat een normale mens in een paar uurkes of een halve dag doet, daar heb ik minstens een paar dagen of... een week voor nodig.
Morgen, mañana... is één van m´n stokpaardjes. (Thuis ook hoor, maar dat weten weinigen!).
Morgen, mañana... begin ik eraan, doe ik wel verder.

Ten 4e en eigenlijk de voornaamste reden waarom ik deze keer geen verslag wou uitbrengen is dat ik hiermee alsnog m´n respect wou betonen aan m´n overleden ma en pa en m´n beide zusjes.
Oei, oei, misschien een beetje erover, ma toch, ik meen het.
Tis de 4e keer dat ik er voor langere tijd (9 maanden tot een jaar) op uittrek. 1990-1991 (Thailand, Nieuw-Zeeland, Australie, India), 1996-1997 (Rusland, Mongolië, China, Filippijnen, Vietnam, Cambodja), 2002-2003 (Canarische Eilanden, Kaapverdië, 25 dagen op een zeilbootje ´crossing the Atlantic´, de Caraïben, Venezuela) en nu dus in 2010-2011.
20 á 15 Jaar geleden bestond een fax, computer of gsm nog niet. Zelfs bij m´n voorlaatste lange reis in 2002 heb ik zelden of nooit van deze ´middelen´ gebruik gemaakt. In deze pre- computer- en gsm tijden kon het weken, heel soms zelfs maanden duren eer ze op het thuisfront ook maar iets hoorden over mij (ons). (Per brief of vaste telefoon. Als ze niet thuis waren wanneer ik belde probeerde ik het een week later nog wel eens).
Je kunt niet anders zijn dan dat je bent, maar het verstand komt met de jaren, bij sommigen zelfs na heel veel jaren, en eigenlijk realiseer ik me nu pas echt welke angsten sommigen hebben doorstaan als ze iedere avond gingen ´slapen´ met: "Verdomme, weer geen nieuws van onze Marc vandaag. Hij zal toch niks aan de hand hebbe zeker!?".
De warmte, bezorgdheid en liefde van m´n familie! Ik heb het niet altijd juist geplaatst denk ik.
Ons moeder vooral zou blij geweest zijn met al die verslagskes op de computer van nu. En eigenlijk heb ik er spijt van dat ik haar (over)bezorgdheid, ongerustheid en paniek niet ietsiepietsie meer heb kunnen wegnemen of counteren met een telefoontje of briefke meer!

En dus ook, als ik nu reacties via mail, sms, telefoon of blog krijg in de trant van -Allez luierik, waar blijft dat verslag? -Kom op met die verhalen, waar wacht je op? -Ik denk dat we nu toch al genoeg geduld gehad hebben hé! -Verdorie tes, weeral niks, ik blijf niet elk(e) uur (dag) komen kijken hé, foert man. -Redelijk ambetant zulle, ben nieuwsgierig hoor. -... .
Ja dan, dan moet ik eens heel hard glimlachen hé!
Echt, ik vind het super deze reacties en ik heb plezier en geniet telkens, maar weet 1 ding zeker,... dat beetje wachten stelt ECHT niets voor!
Weet dat jullie via deze blog 10 keer meer nieuws over me hebben en weten dan ons ma, pa, Kris en Ann op de... 3 reizen daarvoor samen !!!!!!!!

No worries, geduld wordt altijd beloond, ik blijf bloggen.
Voor mezelf, tis nu eenmaal m´n dagboek, m´n familie, m´n trouwe symphatisanten en de die-hard lezers die nog niet afgehaakt hebben, ondanks mijn... slakkengang.

Vandaag zondag (20.02) werk ik eraan, maandag staat alles erop, Beloofd.
Al weet je... natuurlijk nooit!

NU EERST BABKA BELLEN!




Hier het (heel beknopte) verslag van vrijdag 07 januari t.e.m. zondag 20 februari.




Vrijdag 07.01: Aqaba (Jordanië)- Nuweiba (Egypte)- Dahab.
-------------------
Boot genomen (2u varen) naar egyptische Nuweiba. Platte band en daarom maar een busje genomen naar Dahab, 70km verder.


Mubarak is nu overal de nieuwe man onderweg.



´s Avonds de hollanders opgezocht die hier al een paar dagen vertoeven.





Zaterdag 08.01: Dahab.
--------------------

Tjalf aan het werk gekregen.


Arne is duidelijk teveel in leer geweest bij mezelf.



Voel me prettig op m´n gemak in dit oord.
In Dahab gaat het er tamelijk relaxed aan toe. Geen Hurghada- of Sharm el Sheik toestanden hier maar nog steeds dat beetje flower power gevoel en gedoe. In de jaren 70, beginjaren 80 streken hier de hippies neer om op hun lauweren te rusten. Goedkope logies, pintje, lekker eten, hasjies versieren voor een spotprijsje (´spijtig´ niet aan mij besteed), alleen... de vrije liefde lijkt verdwenen!
Vlaamse lectuur van een paar dagen oud lezen.



- SCHAAMTELOOS -
- MISLUKKING -
- INCAPABEL -
- SCHANDALIG -
- EEN KLUCHT -
- BELGIË FAILLIET -
- PURE SCHANDE -
- "HET" IS HOPELOOS -
- "ZIJ" ZIJN HOPELOOS -
- IMPASSE -
- NIEUWE VERKIEZINGEN -
- KEIKOPPEN -
- RIDICUUL -
- HEMELTERGEND -
- RIEN NE VA PLUS -
- ... -

Ach wat, al die drukte, al dat gedoe!
Ik word er eigenlijk niet koud en niet warm van!
Het (luilekker)land blijft draaien. Niemand eet er een boterham minder om!

Alleen spijtig, triestig,... dat pokkeweer in ons landje hé!






Zondag 09.01: Dahab.
-------------------
Maandag 10.01: Dahab.
--------------------
Dinsdag 11.01: Dahab.
-------------------
Hier is het weer zalig. Opstaan met de zon, wat biertjes, 2 á 3 keer lekker eten per dag, evt. enkele leuke mensen om je heen, zorgeloos,... was laten doen en opnieuw ´verse´, propere kleren.
Meer moet dat niet zijn. Ben snel tevreden. Het leven is simpel als je het maar niet te moeilijk maakt. En het enige wat je hier kan doen is genieten van eenvoudige dingen en verder niets.







Woensdag 12.01: Dahab- Sharm el Sheik. (110km.).
---------------------
Tis weer even geleden dat ik nog gefietst heb en vanaf Dahab gaat het stijl omhoog tot een meter of 800. Ik word vergast op schitterende postkaarten van het landschap. De grillige rotspartijen kunnen me echter... gestolen worden.
Tjalf is een paar dagen geleden naar een klooster gefietst in de Sinaï woestijn en stuurde me toen een berichtje met de woorden, "12 uur op de fiets gezeten, 140km in het zadel, COMPLEET NAAR DE TERING"!
Wel net zo voel ik me ´s avonds ook wanneer ik als een uitgewrongen schotelvod van m´n fiets stap en een veel te duur hotel binnenstap in Namaa-Bay, Sharm el Sheik.
M´n lichaam is naar de kloten.
Ik kan het enkel belonen met... een ligbad, sateliet tv, een goedgevulde mini-bar en een zalig groot bed.

En toch nog een paar keer heel hard moeten lachen onderweg met enkele ´eigenaardigheden´.
Bomen uit glas en verkeersdrempels die je best met één hand in de lucht kunt passeren.








Donderdag 13.01: Sharm el Sheik.
----------------------
Veel te duur dit hotelleke,maar beslis toch nog een paar dagen te blijven.






Vrijdag 14.01: Sharm el Sheik.
--------------------
Zaterdag 15.01: Sharm el Sheik.
---------------------
Aan het zwembad liggen, bruinen en een paar uur gaan snorkelen in de Rode Zee. Het water is vree koud maar toch geniet ik van het natuurschoon onder water.



M´n fototoestel werkt niet onder water peins ik. (Of toch wel Bea?).
Voor alle zekerheid dus toch maar wat fotokes van vissen van enkele... fotokes van vissen!!






Zondag 16.01: Sharm el Sheik- Cairo (430km.).
-------------------
De bedoeling was om met de boot vanuit Sharm naar Hurghada te varen om dan vandaaruit verder te fietsen naar het zuiden richting Luxor en Assuan. Spijtig genoeg is dit traject 11 maanden geleden blijkbaar tijdelijk afgeschaft wegens financiele en politieke (wan)toestanden.
Moet nu eerst langs Cairo passeren om dan vanuit de hoofdstad de Nijl te volgen tot in Luxor. Een omweg van een kleine... 900km in het totaal.
Zie het echt niet zitten en beslis om het 1e stuk tot in Cairo (430km.) alvast met de bus te doen.
´s Avonds heel laat kom ik in Cairo aan.
Nog een dik uur tussen het chaotisch, drukke verkeer gelaveerd tot ik een leuke kamer gevonden heb in een goedkoop hostel, vlak in het centrum, met zicht op het Tahrirplein.






Maandag 17.01: Cairo.
-------------------

MORGEN . . . . IS DIT VERSLAG AF. HOPELIJK !!!!
GA NU WA VOETBAL KIJKEN EN BELUISTEREN. (Zondagavond 20.02- 20h).


Voila, hier ben ik weer.
Zoals jullie zien laat ik er deze keer geen gras overgroeien! (Maandag 21.02- 18h).



Tjalf loopt hier ook opnieuw rond en met hem een paar dagen rondgehangen in deze miljoenenstad. (18.000.000 inw., pure waanzin soms).



De grootste uitdaging in Cairo is een straat oversteken. De wegen zijn echt overvol en verkeersregels kennen de bestuurders niet.
Toeteren als zotten ja, bumper tegen bumper, altijd en overal.
Als je een 4-baansvak wil oversteken moet je je tussen de auto´s doorlaveren, nooit omkijken en nooit aarzelen wanneer je het voetpad verlaat.
Oversteken en dan maar doen of de straat van jou is. Snel, borst vooruit.


Cairo, de stad van de duizend minaretten.

Hotel van de familie... Moebarak.





Dinsdag 18.01: Cairo.
-------------------
Een paar dagen geleden zijn er in Tunesië mensen op straat gekomen en de situatie is er nu erg gespannen. Er is een revolutie uitgebroken, warenhuizen en winkels zijn vernield en leeggeroofd. Dictator Ben Ali (what´s a name) is halsoverkop moeten vluchten na 31 jaar bewind.
Ik heb een paar gesprekken met Egyptenaren en als ik hen vraag of dit hier ook mogelijk is met President Moebarak moeten ze hard lachen en beweren van niet.
Ze houden allemaal erg veel van hun leider en bewonderen hem om alles wat hij voor hun land gedaan heeft en nog steeds doet.








Woensdag 19.01: Cairo.
---------------------
Samen met Tjalf de pyramides gaan bekijken in Gizeh.
4500 Jaar oud. Het moeten bovenmenselijke geniale breinen geweest zijn die dit hebben verwezenlijkt. Een perfecte geometrie.
Maar wat Petra in Jordanië in overvloed heeft, ontbreekt hier volkomen volgens ons beiden.
De plaats ademt totaal geen sfeer uit en na een half uurke hebt ge het hier gehad en gezien.








Tjalf neemt vanavond de slaaptrein naar Luxor, Arne is al enkele dagen geleden met fiets en bus naar het zuiden vertrokken. Ik beslis nog een dag langer te blijven en morgen langs de libische ambassade te gaan om een visum voor dit land vast te krijgen.
Ik ben benieuwd of Khadafi me binnenlaat, maar via via en het internet verneem ik dat het heel moeilijk wordt om als individu door het land te trekken.
Ga het in alle geval proberen.






Donderdag 20.01: Cairo.
---------------------
Pfff..., wat een gedoe hier op de libische ambassade.
Urenlang in de rij staan, eindeloos wachten, formulierkes invullen, pasfoto´s nemen, kopies van elk blaadje van m´n paspoort,... .
De enige loketbediende die me, dat mag gezegd worden, vriendelijk en beleefd verder probeert te helpen spreekt geen woord engels, enkel wat neusklanken... italiaans.
Een toeristenvisum voor een paar weken is uitgesloten kan ik er op uitmaken.
Ik kan enkel een aanvraag indienen en hopen op een transit-visum van... 3 dagen!
Echter volgens de bereidwillige kerel bestaat er een achterpoortje en kan hij er... 7 dagen van maken.
Alles wordt nu naar Tripolie gestuurd. (Waarom is er dan een ambassade in Cairo???).
Of ik binnen een week of 3 terug langs wil komen, evt. een mail wil sturen?
Hopelijk heeft hij dan goed nieuws voor me, alvast hij gelooft erin.

Ik weet het allemaal niet zo zeker.
Met de opgefokte sfeer in Tunesië op dit moment en de moeilijkheid om voor Libië een visum vast te krijgen ziet het er niet rooskleurig uit om m´n geplande route verder te zetten.
Zal wel zien wat de toekomst brengt. Tijd brengt raad.






Vrijdag 21.01: Cairo- Assuan (nachttrein, 850km.).
--------------------
Slaaptrein genomen naar Assuan, 850km zuidelijker, met de bedoeling om vandaaruit de Nijl opnieuw richting noorden te volgen en alzo terug naar Cairo te fietsen.
Weinig geslapen op de (slaap)trein. Een grote, forse Egyptenaar in m´n coupé met een uitstoot van minstens... 95 decibel. SNURKEN, AMAI !!!!





Zaterdag 22.01: Assuan.
---------------------
Zondag 23.01: Assuan.
-------------------
´s Morgens om 5u schiet ik wakker.
Heb een kamer vlak naast een moskee en er begint iemand te roepen als een gek.
Een uitstoot van opnieuw... 95 decibel.
Bijna hetzelfde dan dat er een vrachtwagen in je huis rijdt, zo scherp en hard ontwaak ik uit m´n droom.



´s Avonds loop ik ze weer tegen het lijf. De... hollanders.
Arne heeft nog een week of 3 vakantie en neemt morgen de boot naar Sudan om dan vervolgens verder naar Ethiopië te fietsen. Vandaaruit vliegt hij dan naar Nederland.
Z´n grootste bezorgdheid is of dat hij nog wel... een zwartje kan binnendoen. Zwart, ´lederachtig´ vlees wil ie proeven!
Tjalf is het moe. Alleen maar avontuur wordt ook saai, vindt hij. Normaal heeft hij ook nog een maandje ´te gaan´ maar hij is het reizen beu. Op een bepaald moment heb je het gehad en wil je eventjes niet meer op reis, maar opnieuw gewoon thuis zijn.
Ik, en vele andere reizigers met mij denk ik, begrijp(en) hem!
Hij boekt via internet een goedkoop vliegticket op woensdag naar... Zaventem!








Maandag 24.01: Assuan.
--------------------
Naar de boot gefietst en afscheid genomen van Arne. Nu voorgoed of het moet zijn dat ik snel een visum voor Sudan versier en hem volgende week achterna reis.
Wens hem succes, de kees, met z´n zoektocht naar z´n... jachttrofee!
Op de boot zit ook een hele bende andere fietsers. Ze maken een georganiseerde fietstocht die hen door zwart Afrika voert. 4 Maanden, van Cairo naar Kaapstad, 9500€ all-inclusive voor dit avontuur.
Leuk, echt waar, ieder zijn ding, maar... niets voor mij.
Reizen in een groep van 70 man, alles op voorhand geregeld, echt 1 grote ´kudde´ als je hen voorbij ziet fietsen.
Brrrrr..., word zenuachtig in hun plaats!!!




Nu Tjalf weet dat hij naar huis mag fleurt hij op.
We maken nog een (romantisch) boottochtje en als er geen wind meer is... wil ik zelfs voor hem roeien!
Ha- ha.














Dinsdag 25.01: Assuan.
---------------------
Ik probeer Tjalf nog heel even aan het twijfelen te brengen als ik hem 2 weerberichtkaartjes onder z´n neus duw.
1 Van België (Tessenderlo) waar hij morgen naar toe vliegt (min -6, max +5) en het andere van Egypte (Assuan) waar we nu snel ons pintje moeten leegdrinken anders wordt het te warm (min +11, max... +31)!
Hij geeft geen krimp.
Hij stapt vandaag de trein op en vliegt morgen vanuit Luxor naar Belzke.
I whish him luck. Hij en zijn... Marije.




2 Maanden aan een stuk heb ik de beide hollanders hier en daar tegen het lijf gelopen, af en toe samen gereisd.
D.B. stuurde me een paar weken geleden een mail met de profetische woorden; "Allemaal goed en wel Tes, dat veelvuldig optrekken met die mannen. Maar opgepast, ´t blijven... hollanders hé!!!".

Nee, nee, goei gasten.
Ga hen wel eens opzoeken als ik thuis ben, een paar pinten op hun kosten drinken, ´t zijn keesies die graag ene betalen!!!

Ciao, amigos.








Woensdag 26.01: Assuan.
----------------------
Donderdag 27.01: Assuan.
----------------------

NIET TE GELOVEN MA ECHT WAAR.
KRIJ M´N VERSLAG NIET AF.
ZE SLUITEN DE KEET HIER OM 20h.
MORGEN LAATSTE DEEL.
SORRY.


...
Ik krijg een berichtje van m´n nichtjes Sara en Loes: "Scheer u daar is weg. ´t Wordt veel te gevaarlijk met al die betogingen daar die we hier op TV zien".
Ik weet niet dadelijk waar ze het over hebben maar word wel uit m´n hotel gezet... omdat er deze avond een trouwpartij plaatsvindt en ze elke kamer en bed nodig hebben voor de bruiloftsgasten.
Ik zoek een ander hotelleke in de stad en neem morgenvroeg (3u 3o) deel aan een georganiseerd busuitstapje naar Abu Simbel.






Vrijdag 28.01: Assuan- Abu Simbel- Assuan. (55okm met de bus).
--------------------
In konvooi (een 20-tal bussen begeleid door enkele politiewagens) rijden we in het pikkedonker naar Abu Simbel.
En ondanks dat ik deze reis opnieuw meer dan een dozijn sites, tempels, beelden, ruïnes, ed... gaan bezichtigen ben, vind ik deze site en omgeving... toch weer bijzonder en indrukwekkend!





30 Jaar geleden heeft men dit complex, dat zuidelijker ergens in de rotsen was gesculpteerd, minutieus afgebroken, in stukken gezaagd en hier opnieuw ´neergepoot´. 1200 Meter verder en 80 meter hoger!
Door de bouw van de Nasserdam kwam het water van het meer immers 45m hoger te staan en zou dit prachtige stukje oudheid... verdrinken.
In het bezoekerscentrum wordt erover een filmvoorstelling gegeven.
Klasse, vakmanschap, meesterlijk, een huzarenstukje, een titanenwerk,...




Als ik ´s middags rond een uur of 1 terug in Assuan arriveer is de sfeer plots helemaal anders dan altijd.
De moskeeën puilen uit van het volk gedurende het ´vrijdaggebed´, immans roepen en tieren erop los en na het gebed vormen zich overal grote groepen op straat.




Iedereen is erg zenuwachtig en tegelijkertijd erg emotioneel en al na een paar minuten, hoogstens na een half uur, verzamelen zich honderden, duizenden mensen samen en wordt er volop gescandeerd en gedemonstreerd.
Ik loop een eindje ´aan de zijkant´ mee met de massa, maar al gauw ontstaat er een enorm tumult en worden er traangasgranaten in de richting van de betogers afgevuurd.
Tis schrikken en ik maak me ´tamelijk snel´ uit de voeten.



´s Avonds krijg ik het tamelijk benauwd. Ik zie live-beelden op BBC-World van de schermutselingen rond het Tahrirplein in Cairo. De witte revolutie is nu duidelijk aan de gang. Het gaat er allemaal nogal hardhandig aan toe, Het egyptische volk is Moebarak (opeens) moe en roept om het ontslag van de ´moderne farao´.
Vanuit het raam van m´n hotelkamer op het 3e verdiep zie ik ook hier in Assuan minder vrolijke dingen. Veel agressie op straat, de politie vuurt met traangas, hanteert de wapenstok en ik zie een paar bebloede gezichten.
Als ik snel m´n fiets onder wil gaan halen om hem voor alle veiligheid op m´n kamer te zetten, schrik ik toch even. Iedereen loopt er kriskras dooreen met een zakdoek voor de mond en de hotellobby is gehuld in een witte dichte rook. Tis even... wen(n)en!
Er wordt nog eens hard en met veel kabaal op m´n deur gebonkt maar stillekes keert de rust weer.





Zaterdag 29.01: Assuan.
----------------------
Tis weer rustig vandaag. Iedereen loopt relaxed over straat en het leven gaat z´n normale gang.
De rijke toerist moet een paar euro´s lichter gemaakt worden, liefst zo snel mogelijk.
Verkopers van allerlei prullaria, boottochtjes over de Nijl, ´baksjies´ willen ze hebben,... .
Ach, ze proberen gewoon te overleven.
...´s Avonds is het echter opnieuw veiliger achter den televisie!





Zondag 30.01: Assuan.
-------------------
Ga met een bepakte fiets naar het treinstation om een trein naar Luxor te nemen. Alle treinverkeer ligt echter lam en ook bussen rijden niet uit. Banken en winkels houden hun deuren gesloten en op dit moment is er ook geen internet.
Probeer het morgen is opnieuw antwoorden de ´onwetende´ mensen overal. Niemand weet wat de toekomst brengt, niemand kan iets zinnigs vertellen.




Maandag 31.01: Assuan- Edfu. (110km.).
---------------------
´s Morgens sta ik opnieuw aan het treinstation, maar nu ook weeral geen beweging te bespeuren. Al de treinen die vanhieruit naar Cairo vertrekken en een tussenstop in Luxor hebben... staan allemaal stil in, jawel... Cairo.
Besluit naar Luxor te fietsen, 210km verder.
En echt, tis een heel aangenaam ritje langs de levensader van dit mooie land. Iedereen juicht, lacht, kinderen lopen effe langs m´n fiets mee,... .
Tis warm langs de Nijl, letterlijk en figuurlijk.
Ik geniet ervan en voel me happy.






Overal zijn er echter ook check-points onderweg, en het kost me telkens veel moeite en overtuigingskracht voor men me, met tegenzin, verder laat fietsen.
Na ongeveer 40km fietsen merk ik een politiewagen op die aan een slakkegangetje 100 meter voor me uit blijft rijden, een andere wagen 100 meter achter me. ´ONOPVALLEND´ wordt ik geschaduwd,... 20km aan één stuk!
Als ik in een groter dorp rond de middag stop om wat te eten roep ik hen en vraag ze wat hun bedoelingen zijn.
Ze hebben opdracht gekregen van hun chef om me te ´begeleiden´ tot het volgende check-point. Hij was niet gerust in m´n onderneming. Hij heeft er nu... 8 man opgezet!!!
Na veel over en weer gepraat stem ik ermee in dat ik m´n fiets vanachter in de laadbak deponeer en met hen tot het volgende check-point meerij. Er wordt onderweg druk getelefoneerd en aan het volgende check-point staat er een nieuwe... ´taxi´ klaar. Volk optrommelen, minstens 3 man gewapende begeleiding zoeken en vroem.
Dit zelfde scenario herhaalt zich minstens ... 6 á 7 keer!
Soms een rit van 15km, ook ritjes van enkel een paar kilometer, van het ene naar het andere check-point.
Wat een gedoe, wat een gesukkel, wat een circus, wat een hilarisch tochtje, echt te gek voor woorden!
Ik laat de jongens gewoon doen en laat hen bekvechten en zenuwachtig rondtelefoneren.
Ze bedoelen het allemaal goed.




De laatste gasten zetten me af aan een hotelleke in Edfu en vragen me beleefd of ik hen morgen opnieuw wil contacteren. ... Zal ik zeker doen!






Dinsdag 01.02: Edfu- Luxor. (100km.).
-------------------
M´n fiets op en op m´n gemakske een paar check-points gepasseerd. Ze zijn blijkbaar allemaal niet zo erg bezorgd als ´de chef van gisteren´.
Na 100km is het bijna donker als ik Luxor binnenrij. En dan plots, zonder een waarschuwing vooraf kom ik terecht tussen een honderdtal woedende jongeren die links en rechts van me met stokken en... hakmessen staan te zwieren. Zomaar, opeens ben ik in een wijk in ´n plaatselijke demonstratie terecht gekomen.
´t Duurt maar een seconde of 10 á 15 om er door te geraken maar... tis ´met kak in m´n broek´! M´n hart bonst in m´n keel.

Duurder hotel binnengestapt. Iedereen zit wat aphatisch en onzeker naar de beelden vanuit Cairo op TV te kijken. Stomverbaasd ook,... WAT GEBEURD ER ALLEMAAL MET ONS LAND???






Woensdag 02.02: Luxor.
--------------------
´s Morgens ga ik eens een kijkje nemen op de luchthaven. Het is er een complete chaos en iedereen loopt er gestresseerd rond.
Ik hang er een paar uur rond samen met een nederlands meiske Annemarie, die een maand door Egypte gefietst heeft. Haar ouders zijn doodongerust en daarom probeert ze deze avond nog een vlucht naar... Bristol in Engeland te versieren, de enige mogelijkheid om vanhieruit vandaag nog naar Europa te vliegen. Ze staat echter op de wachtlijst en haar fiets moet ze voorlopig hier achterlaten!
In de namiddag ga ik de tempels van Karnak bezoeken. Mooi, zonder meer, maar o zo triestig op dit moment. D´r lopen bijna geen andere toeristen rond en ik vraag me zelf ook af wat ik hier eigenlijk nog te zoeken heb.
Het wordt een ietwat oudere dame teveel als plots een 20-tal geweerschoten vallen, harde knallen vlakbij. Ze wordt helemaal hysterisch en geraakt in een panische angst. Het kost haar husband alle moeite van de wereld om haar een beetje te kalmeren. (´t Zal niet hun meest vrolijke vakantie worden peins ik, wel een gedenkwaardige,... tenminste als ze niet sneuvelen op het slagveld hé!).



Opnieuw zijn er ook vreselijke beelden te zien op TV.
Hevige gevechten tussen betogers en pro-Moebarak aanhangers in Cairo. Paarden, zelfs kamelen verschijnen op het toneel. Auto´s en vrachtwagens rijden in op de menigte.
Perslui en hier en daar een verloren gelopen toerist zijn in de hoofstad niet meer veilig.
Akelig, brrr...

Iedereen zoekt steun bij elkaar.






Donderdag 03.02: Luxor.
---------------------
Ik hou me heel de dag gedeisd. Annemarie stuurt me een berichtje dat ze veilig in Nederland zit.






Vrijdag 04.02: Luxor- Hurghada. (360km met een mini-busje).
--------------------
Ik beslis om naar Hurghada te gaan. Het zal er wel iets rustiger zijn denk ik.
Grote bussen rijden er niet meer wegens ¨te weinig toeristen´ en daarom neem ik plaats in een mini-exemplaar.
Het gevaar schuilt hier nu echter blijkbaar overal, op elk moment. Ik sta doodsangsten uit als de roekeloze chauffeur, nen totaal onverantwoorde zot, enkele bochten aansnijd met ontoelaatbare, overdreven snelheid.
Meerdere keren heb ik de indruk dat we uit de bocht gaan vliegen en zullen craschen!

Ik zoek me een goed hotel, een paar dagen rustig bekomen en een beslissing nemen over het verdere verloop van m´n reis.
Om hier nog een week of 2, 3 rondtehangen is totaal ´not done´.









Zaterdag 05.02: Hurghada.
-----------------------



Zit in een all-inclusive hotel (60€\dag) en ga... van m´n voeten maken. Ik pik het niet dat ik aan het zwembad een biertje moet nuttigen uit een werkelijk heel klein, witte, plastieken bekertje. Als je er naar kijkt is het al leeg, als er wat wind blaast ligt het zo, zelfs ´vol´, om.
Iedereen is teneergeslagen en depressief door de situatie in het land, en nu komt daar een ´rijke´ toerist even klagen en zagen over de maat van z´n bekertje!?
Manager en al wordt opgetrommeld, een man of 6 houdt zich met ´het probleem´ bezig.
Kwaad worden is theatraal, lawaaierig en nutteloos. Maar all-inclusive is all-inclusive blijf ik bij m´n standpunt, als ik betaal voor all-inclusive wil ik all-inclusive,... anders hadden ze dat woord maar nooit moeten uitvinden!!!
Het wordt snel opgelost. Gedurende m´n verdere verblijf in dit hotel krijg ik per keer een halfliter flesje met... een mooie ijsgekoelde ´beker´ erbij. Goed zo.

Tis verder maar triestig als ik door de straten van Hurghada fiets.
Honderden, duizenden Egyptenaren van hotels, restaurants, bars, winkeltjes,... zitten voor zich uit te staren en wachten aphatisch op klanten\toeristen die voorlopig enige tijd niet meer zullen komen.
Er is grote twijfel hoe het nu verder moet.
Ze zijn allemaal fier en trots op ´hun kameraden in Cairo´, maar voor hen hier wordt het een ellendige tijd.
Geen inkomsten, wel verplichte vakantie zonder 1 cent.
Niks van ´technische´ werkloosheid, ´economische´ werkloosheid, ´loopbaanonderbreking´, ´vakantiegeld´, ´pensioen´,... NIETS, NADA, NIENTE !!!
Sommigen moeten terug naar moeder op het platteland om daar... aan de borst gaan te liggen. Schrijnende verhalen soms.
Ik geef hier en daar een paar euro, 5 euro, de gast die m´n bed opmaakt zelfs 10 euro, maar wat lost het op!!!

Pfff..., als je e bikke reist leer je alles beter te relativeren en besef je steeds beter hoe goed wij het hebben. Wij leven in de rijkste der werelden. Ga maar eens een kijkje nemen in landen als Mali, Cambodja, India, Haïti, Egypte nu, noem maar op,... wat ze daar allemaal moeten uitsteken om een paar centen te verdienen.
En weet je wat? Sommigen beseffen dit niet, vele anderen... ´willen´ dit niet beseffen. En dan heb ik het niet over verdriet hebben over iets, ongelukkig zijn over een bepaalde situatie, sukkelen met je gezondheid,...






Zondag 06.02: Hurghada.
---------------------
Lang niet alles blijft me bij, gelukkig ook wel de plezante.
Vandaag een ´klein extraatje´. Ik heb hier al een paar dagen ´een knik- en glimlach relatie´ met een dame. En laat ik niet rond de pot draaien, eigenlijk is het een hitsige ´ouwe doos\sjakos´. (Merci Paul).
Door een ´gepland´ toeval op haar kamer terecht gekomen.
´Ze drukte haar verhitte lichaam tegen me aan waardoor het vuur in me nog heviger werd´.
Ja, ja, een beginnend dichter moet van alle markten thuis zijn. En waren er niet de paar erg jeugdige lezers van deze blog had ik ongetwijfeld... verder gegaan!
In alle geval, een bijzondere ´one (half)- hour stand´.
Naam: onbekend.
Leeftijd: onbekend.
Geslacht: vrouwelijk.
Nationaliteit: Russische.
Bijzonderheden: een getatoueerde draak op haar beide bovenbenen,... voor de rest alles normaal.

Een half uur later ben ik nog aant nahijgen en genieten aan het zwembad als ze in de verte passeert met haar koffers. Meer dan een flauw handje in de lucht kan er niet vanaf!
Spijtig, maar allé. Ik kan er weer tegen voor een paar weken.


Op internet gekeken om te zien of de mogelijkheid bestaat om vanuit Alexandrië met de boot naar Venetië te varen. Echter ook deze (boot)verbinding met Europa is voorlopig opgeschort.
Ik heb evenwel geen goesting meer om hier nog langer te blijven. Er verblijft bijna niemand meer in het hotel en ´s avonds zitten er in de immense eetzaal hoogstens nog een man of 30 zich vol te proppen aan het (felgeminderde) uitgebreide buffet. Morgen vertrekken er nog een 15-tal Duitsers en de volgende 2 weken zijn alle boekingen reeds geannuleerd, verneem ik van de receptioniste.
Het plezier is hier ver te zoeken, normaal na het vertrek van de ´russische schone´, Hurghada, de meest toeristische plaats in Egypte, is op een week tijd veranderd van een drukbezocht oord naar een soort spookstad.
Het is hier pertang 100% veilig, geen enkel gevaar op straat en van de opstanden merk je hier helemaal niets. Maar de sfeer is echt onwezenlijk en ten lange duur loop ik hier nog alleen rond op straat.
Ik besluit morgen naar de luchthaven te fietsen en een vlucht naar Italië of Spanje te boeken.






Maandag 07.02: Hurghada- Berlijn (Duitsland). (3800Km.).
----------------------
Naar de luchthaven getaffelt en vlucht genomen naar... Berlijn. Niet te geloven, naar Duitsland!?
D´r zijn vandaag nog maar een 10-tal vluchten die vanhieruit vertrekken. (Normaal zijn er op een doordeweekse werkdag rond de 80 á 90 arrivals en departures). 1 Vlucht naar Stokholm in Zweden, 3 vluchten naar Duitsland en de rest vliegt naar Moskou, Kiev en... Vladivostok!
Enkel op de vlucht naar Berlijn zijn er nog vrije plaatsen en als ze garanderen dat m´n fiets zonder problemen mee kan... hap ik toe, ook al omdat een hostess van Air Berlin me verzekert dat er in Berlijn dagelijks enkele low-costmaatschappijnen naar allerlei plaatsen in Spanje vliegen. Volgens haar kan ik morgenmiddag al gerust op een terrasje zitten ergens onder de spaanse zon.

Met pijn in het hart verlaat ik Egypte en natuurlijk ben ik ook opgelucht. Tis hinken op 2 gedachten, maar der was hier geen plezier meer aan en veel andere alternatieven had ik niet. Verder rondfietsen in Egypte, terug naar het woelige Cairo, door Libië, Tunesië, Algerije en Marokko???
Voor dat ik vertrok wist ik al dat Libië en in mindere mate Algerije een struikelblok konden vormen op m´n geplande ´fietsuitstap´. Door een jonge fruit- en groentenverkoper die zichzelf in brand stak... waren daar nu ook Egypte en Tunesië bijgekomen.
Niks aan te doen, ik kan er mee leven.

....
Jongen, jongen, hier kan ik minder goed mee leven. Wat is het ´fucking cold´ in Berlijn als ik ´s avonds op m´n fiets op zoek ga naar een betaalbaar hotel in de stad.






Dinsdag 08.02: Berlijn.
---------------------
Vlucht geboekt naar Alicante in Spanje voor morgen.
Ik geniet wel in deze westerse grootstad, na 3 á 4 maanden Midden- Oosten en de arabische wereld.
Bradwurst, Sauerkraut, Pilsener, Deutsch sprechen, Schöne Mädchen,...
De Duitsers lopen er zelfs allemaal goed gemutst bij. D´r schijnt een zonneke en de temp. haalt de... 10º! Heel lang geleden verneem ik hier en daar.






Woensdag 09.02: Berlijn- Alicante (Spanje). (2400Km.).
----------------------
Heel vroeg in de vrieskou naar de luchthaven gefietst.
Brrr..., 10 min nadat ik het luchthavengebouw binnengestapt ben doen m´n handen en oren nog zeer.
Om half 2 in Alicante geland en een halfuurke fietsen naar het centrum van de stad. Het staat me direct aan, ik ben erg op m´n gemak en bel naar huis dat alles in orde is.
Meer moet dat niet zijn en eigenlijk maakt het me niet veel uit waar ik me op een bepaald moment bevind, of dat nu hier is of in... Papoea Nieuw-Guinea. Als ik content ben, me op m´n gemak voel en het weer een beetje meevalt, ben ik overal graag.






Donderdag 10.02: Alicante.
------------------------
Tis goed hier. Het Laatste Nieuws en Het Belang liggen overal in de rekken, een flets zonnetje en hier en daar korte rokjes en décolletees (als dat maar goed geschreven is) op straat.




M´n fiets binnengedaan bij een plaatselijke fietsenmaker voor... een groot nazicht.
Geen 100€ hé zeg ik hem. Nee, nee, met 30 á 40€ komt ge gemakkelijk toe zegt em.








Vrijdag 11.02 : Alicante- Benidorm.
-----------------------
Zaterdag 12.02: Alicante- Benidorm.
-----------------------
Zondag 13.02: Alicante- Benidorm.
---------------------
Ik peddel regelmatig met de trein tss. Alicante en Benidorm, 45km in vogelvlucht.
Geraak in Benidorm in gesprek met een paar Noorse renners van het team Maxbo Bianchi, een continentaal ploegske dat renners klaarstoomd voor het latere grote werk. Voor een beetje kenner onder u, Edvald Boasson Hagen reed tot 2008 voor dit jonge Noorse team.
Als ik over Ricco begin passen ze,... over (bloed)doping weten ze niets.





Ik voel me wel thuis tussen de ouw peekes hier.
Alhoewel er bij zijn die toch erg overdrijven.
Zonnen, een beetje de macho uithangen en op het strand spelen bij... 16º! Ik hou lekker m´n trui aan.





En oh ja, ik ga m´n fiets halen bij de vriendelijke kerel.
Nieuwe ketting, nieuwe buitenband, nieuwe binnenbanden, nieuw remblokskes, nieuwe bidonhouder, hier en daar wat nieuwe kabels, nog wat nieuws... en 2u werk.
122€, den afzetter!







Maandag 14.02 : Alicante.
-----------------------
Het is overal Egypte wat de klok slaat in kranten en op Tv. Egypte is gek van vreugde en het Tahirplein wordt opnieuw... opgeboend.
De verdrijving van Moebarak, eerder Ben Ali in Tunesië, kan niet anders worden gezien als een historisch ogenblik. De onmenselijke regimes, gebaseerd op onderdrukking, geweld en een sterke geheime politiemacht, zijn gevallen.
Moebarak, 29 jaar aan de macht als een alleenheerser met koninklijke allures en een familiefortuin tussen de 20 en 50 MILJARD € is... oud en ziek en kan nu vooral best zwijgen. Hopelijk ontvluchten ze hun staf niet!!!



Ik hoop dat het allemaal een beetje in orde komt daar.
Good luck Egypt, good luck en... snel weer daarheen, ok.







Dinsdag 15.02: Alicante- Benidorm.
---------------------
Ik heb in Benidorm met nonkel Tjen en tante Mia afgesproken. Tis verdomme slecht weer vandaag. Heel de dag regen en killig. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik nog eens nat geworden ben.
Zij verblijven hier elk jaar met hun caravan voor een paar maanden op een camping in Xábia, een groot dorp, 40km ten noorden van Benidorm.
Ik vind het plezant om met hun hier wat te babbelen, een paar pintjes te drinken en lekker gaan te eten. Nonkel Tjen, m´n peter, zijne mond staat niet stil, en ik kom allerlei... nieuwe familiezaakjes te weten!
Zaterdag ga ik eens langs op de camping.







Woensdag 16.02: Alicante.
---------------------
Arsenal- Barcelona. Barcelona is 75min heer en meester en speelt opnieuw... meesterlijk en veliest met... 2-1!







Donderdag 17.02: Alicante- Benidorm.
----------------------
Nog eens naar het ´spaanse Blankenberge´ gespoord.
Terraskes, kranten, goe weer, goei pinten, goed eten.
In een ´vloams´ café naar Anderlecht tegen Ajax gaan zien.
Wat was dat allemaal, tegenover gisteren was dit echt wel... provinciaal niveau.
En mijn ploegske staat nog 20 punten achter tegen dees mannen! ´t Moet crisis zijn in de ´vurige´.




Vrijdag 18.02: Alicante.
--------------------
Een weinig gewerkt aan m´n verslag!!!






Zaterdag 19.02: Alicante.
----------------------
De trein tot in Denia genomen, daarna met de fiets naar de camping gereden, een goei 10km terug. Ik moet een klein bergske over en sta onmiddelijk geparkeerd. 4 Kilometer naar omhoog, stijgingspercentage gem. minder dan 5% en... 3 keer moeten stoppen om terug op adem te komen. Pfff... totaal geen uithouding of conditie meer en ik zweet als een paard.
Een paar honderd meter voor de camping rust ik nog een kwartiertje uit en kom een beetje later al fluitend de camping opgereden. Amai, ge ziet er nog goed uit na zovele maanden op je fiets, uw conditie zal wel prima zijn zeker! Chapeau met uw prestatie. Ha-ha-ha!
Heel lekker chinees gaan eten, all-in buffet, werkelijk z´n geld meer dan waard, al moest ik natuurlijk niet zelf betalen! Ne keer of 8 gaan bijhalen, kreeg er niet genoeg van.
Nog wa leffes en pintjes gedronken in Xábia. Een mooi plaatsje aan de kust en ik geef tante Mia en nonkel Tjen meer dan gelijk dat ze hier een paar maanden komen ´overwinteren´. Zoals bijvoorbeeld vandaag, zon, een goede 20º, zou willen dat ik al... 60 was!

Neem afscheid van hen, merci voor alles. (paar foto´s zie nieuwe bericht).







Zondag 20.02: Alicante.
-------------------
In Libië is het ook losgebarsten. Tis Khadafi himself die er op z´n beurt zal moeten aan geloven. Maar het is gene normale en ik denk dat de Libiërs nog een bloedig gevecht voor de boeg hebben.
Eén van de meest fascinerende, interessantste landen van noord-afrika zal misschien in de heel nabije toekomst de deur kunnen openzetten voor buitenlanders. Ik kijk er naar uit. En bedankt aan de vriendelijke medewerker op de libische ambassade in Cairo. Hij zal toch niet op een mailtje van mij zitten te wachten zeker!!!


Ga hier stoppen, het hindernissenparcours om dit verslag erop te krijgen was op z´n minst gezegd groot. De miserie was soms niet te overzien.

Ik hoop in de nabije toekomst m´n uithoudingsvermogen nog eens op de proef te stellen en vooral opnieuw te genieten van het fietsen op zich.

Filip, Anke en Nanou hebben een villake gehuurd in de Algarve, begin april. Ben benieuwd wie er evt. nog allemaal zullen zijn en kijk er met veel goesting naar uit om ieder van hen daar te zien, een beetje zeveren over den voetbal o.a..

Ben er van overtuigd dat gelukkig zijn betekent:
Beseffen wat je hebt, i.p.v. je te concentreren op wat je niet hebt.
En m´n banksaldo?!
Een contente mens klaagt niet over z´n banksaldo, alhoewel ik nu toch echt eens moet gaan inzien dat het op deze manier geen jaren, of nee, maanden... verder kan!
Je moet vooral het leven niet te serieus oppakken. En vooral jezelf niet te serieus willen nemen.
(Allé, heb weer wa veel pintjes op).


Ciao, everybody.
Ontdoe jullie van je handschoenen en de heersende kou in België en kom gerust de volgende maand een weekje af naar Malaga, Sevilla, Cadiz, Faro,... Agadir (Marokko).

...Of laat dat laatste toch maar beter zijn!